Dnia 30 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 30 września 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku F. P. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi F. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty planistycznej p o s t a n a w i a: odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy.
F. P. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie opłaty planistycznej. Jednocześnie skarżący wniósł o przyznanie mu prawa pomocy. Ze złożonego oświadczenia wynika, że skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wraz z ojcem A. P., obaj zamieszkują w 40-metrowym domu, a jedynym ich źródłem utrzymania jest renta A. P. Skarżący nadto oświadczył, że nie pracuje i nie uzyskuje dochodu, posiada jedynie 1,2 ha nieużytków. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że jest ubogi, nie posiada dochodów i opiekuje się ojcem.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 8 września 2011 roku odmówiono F. P. przyznania prawa pomocy. Owo postanowienie doręczono skarżącemu w dniu 19 września 2011 roku.
W dniu 16 września F. P. wniósł sprzeciw od wskazanego powyżej postanowienia, w jego uzasadnieniu podnosząc, iż wysokość przedmiotowej opłaty planistycznej stanowi dla niego bardzo dużą kwotę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Przede wszystkim zauważyć należy, iż warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie. Ocena zdolności płatniczych strony nie sprowadza się bowiem tylko do stwierdzenia, że skarżący uzyskuje lub nie uzyskuje dochodów, ale również polega na zbadaniu, czy posiada majątek oraz czy posiada obiektywnie rozumianą zdolność do zdobycia potrzebnych środków finansowych. Udzielenie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2004 roku, w sprawie o sygn. akt GZ 71/04; z dnia 21 grudnia 2010 roku, w sprawie o sygn. akt I OZ 967/10; z dnia 22 grudnia 2008 roku, w sprawie o sygn. akt II FZ 606/08).
Odnosząc się do przedmiotowego wniosku należy stwierdzić, iż nie on zasługuje na uwzględnienie. Nie sposób bowiem uznać, że strona spełnia warunki do uwzględnienia tegoż wniosku.
Abstrahując od faktu, iż skarżący w złożonym wniosku nie zakreślił, w jakim zakresie domaga się przyznania prawa pomocy - czy ubiega się o zwolnienie od kosztów sądowych w całości, czy też tylko w części, czy może wyłącznie o ustanowienie profesjonalnego doradcy (adwokata bądź radcy prawnego), czy też o prawo pomocy w całości (zwolnienie od kosztów i ustanowienie pełnomocnika) wskazać należy, iż F. P. nie spełnia warunków koniecznych do przyznania mu prawa pomocy w żadnym z podanych zakresów. Analiza stanu majątkowego skarżącego wskazuje, że stać go zarówno na pokrycie kosztów sądowych w całości, jak również na wynajęcie adwokata bądź radcy prawnego.