Dnia 15 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Przeciwdziałania Elektroskażeniom "A" z siedzibą w R. o dopuszczenie do udziału w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi A S.A. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a: odmówić dopuszczenia Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Przeciwdziałania Elektroskażeniom "A" z siedzibą w R. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania. A. P.
Pismem z dnia 21 września 2017 roku A S.A. z siedzibą w W., reprezentowana przez adwokata, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku, nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej A o numerze [...] WLD P. P.na dz. Nr ew. 267/10 w miejscowości P., gm. P.
Odpowiadając na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie.
Pismem z dnia 8 grudnia 2017 roku Ogólnopolskie Stowarzyszenie Przeciwdziałania Elektroskażeniom "A" z siedzibą w R., na podstawie art. 33 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosło o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania, albowiem przedmiot sprawy jest zgodny z celami statutowymi.
Zdaniem Stowarzyszenia treść zarzutów inwestora wskazuje, iż kwestionuje on poglądy dotyczące konieczności sumowania mocy EIRP anten na danym sektorze czyli jego zdaniem przedmiotem kwalifikacji są pojedyncze elementy przedsięwzięcia, a nie jako całość. Stowarzyszenie podniosło, iż stanowiska tego nie podzielił jeż wielokrotnie WSA w Łodzi. W dalszej kolejności na poparcie powyższej argumentacji Stowarzyszenie powołało fragmenty orzeczeń sądów administracyjnych. Wniosło końcowo o to, aby Sąd wezwał inwestora do uzupełnienia dokumentacji o:
1) przedłożenie dokumentacja określa moc EIRP na każdym kierunku emisji (sektorze) z uwzględnieniem maksymalnych tiltów zarówno elektrycznych jak i mechanicznych określonych na podstawie danych technicznych anten oraz uchwytów je mocujących oraz dopuszczalnej potencjalnie możliwej zabudowy na danym terenie w odległości przewidzianej w rozporządzeniu po ustaleniu faktycznej mocy EIRP.
2) uzupełnienie dokumentacji o mapę obrazującą faktyczny obszar oddziaływania inwestycji z uwzględnieniem maksymalnych tiltów elektrycznych oraz mechanicznych, odbić od naturalnych przeszkód oraz podaniem jaki błąd metody obliczeniowej przyjęto w wyliczeniach albowiem takich precyzyjnych danych nie zawiera dokument;
3) precyzyjne określonie obszaru ograniczonego użytkowania, o którym mowa w art. 135 ustawy prawo ochrony środowiska w związku z art. 64 ust 3 Konstytucji RP po uwzględnieniu maksymalnych tiltów oraz wytycznych , o których mowa w punkcie2.
Do wniosku załączono Statut i KRS Stowarzyszenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - powoływanej dalej jako: "p.p.s.a.", udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4, w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności.
W orzecznictwie sądowym na tle powyższego przepisu wyrażono pogląd, że sąd administracyjny rozpoznając zgłoszony przez organizację społeczną w trybie art. 33 § 2 p.p.s.a. wniosek takiej organizacji o dopuszczenie jej do udziału w sprawie winien zbadać, czy udział ten służy podstawowemu celowi wprowadzonego przez ten przepis rozwiązania, tj. zapewnieniu kontroli społecznej nad postępowaniem. Sąd rozpoznający daną sprawę ma więc prawo, niezależnie od mniej lub bardziej szczegółowych postanowień statutu takiej organizacji, zbadać, czy w istocie dopuszczenie organizacji do udziału w sprawie będzie realizacją wspomnianej kontroli społecznej.