Dnia 5 września 2011 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II - Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 5 września 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J.P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę wieży stacji bazowej telefonii komórkowej postanawia oddalić wniosek. AG
II SA/Łd 737/10
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargi R.P. i J.P. na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę wieży stacji bazowej telefonii komórkowej.
J.P. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym wynikało, iż skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, utrzymując się z renty rodzinnej w wysokości 1600 zł. Skarżąca posiada dom o powierzchni 70 m kw. Innego majątku ani oszczędności skarżąca nie wykazała.
W wykonaniu zarządzenia z dnia 2 lutego 2011 r., na podstawie art. 255 p.p.s.a., J.P. została wezwana do złożenia pisemnych wyjaśnień dotyczących sytuacji rodzinnej i majątkowej, w tym m.in. wyjaśnienia rozbieżności w oświadczeniach o stanie rodzinnym, majątku i dochodach złożonych we wnioskach z dnia 17 sierpnia 2010 r. i z dnia 28 stycznia 2011 r., a także wskazania osób, z którymi wspólnie zamieszkuje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, w terminie 7 dni pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy. Pismo sądowe zawierające powyższe wezwanie zostało skarżącej doręczone w dniu 9 lutego 2011 r., jednak do dnia dzisiejszego strona nie przedstawiła wymaganych wyjaśnień.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do przepisów art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym miejscu podkreślenia wymaga, że prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. W interesie wnioskodawcy leży zatem wykazanie, że zostały spełnione przesłanki przyznania prawa pomocy. Tymczasem strona skarżąca nie przedstawiła wszystkich wymaganych informacji, które umożliwiłyby ocenę jej zdolności płatniczych. Mimo wezwania skarżącej do nadesłania konkretnie wskazanych informacji, w tym wyjaśnienia istotnych rozbieżności w składanych w toku postępowania wnioskach, strona nie wykonała nałożonego obowiązku, co musiało wywołać skutek w postaci nieuwzględnienia wniosku.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG