23 września 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu 23 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S.G. i M. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] r. nr [...] znak: [...] w sprawie ze skargi S. G. i M.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...] r. nr [...],[...] w przedmiocie renty planistycznej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] r. nr [...] znak: [...]. dc
Decyzją z [...] r., nr [...],[...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z [...] r., nr [...], znak: [...] ustalającą jednorazową opłatę w wysokości 600 900 zł z solidarnym obowiązkiem jej zapłaty na rzecz gminy Miasto Ł. przez M.G. i S. G. zamieszkałych w K. przy ulicy A 5, właścicieli na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej zbytej nieruchomości położonej w Ł. przy ul. B, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 7/3 o powierzchni 20 478 m2, w obrębie [...], uregulowanej w dniu zbycia w księdze wieczystej [...] w związku ze wzrostem jej wartości spowodowanym uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru miasta Ł. położonej w rejonie ulic: B, C, D do terenów kolejowych (uchwała nr [...] Rady Miejskiej w Ł. z 19 października 2016 r.).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na powyższą decyzję S. G. i M. G. wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji w całości. Wniosek ten uzasadnili "grożącą rażąco wysoką szkodą dla skarżących z uwagi na wysokość naliczonej opłaty".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Wniosek skarżących nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Dokonując wykładni zwrotu normatywnego "w granicach tej samej sprawy" użytego w art. 61 § 3 p.p.s.a. trzeba też mieć na względzie treść art. 134 i art. 135 p.p.s.a., które regulują zakres sądowej kontroli. W myśl art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a (skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie). Przepis art. 135 p.p.s.a. stanowi natomiast, że sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga. Użyte w tych przepisach sformułowania "granice tej samej sprawy", "granice danej sprawy" i "granice sprawy, której dotyczy skarga" zakreślają zbliżone ramy prawne. W orzecznictwie wskazuje się, że chodzi tutaj o sprawę w ujęciu materialnym. O postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy będzie można zatem mówić wówczas, gdy przedmiotem tych postępowań będzie sprawa wykazująca tożsamość podmiotową i przedmiotową, a także identyczność podstawy faktycznej i prawnej rozstrzygnięcia (por. uchwałę NSA w składzie siedmiu sędziów z 27 czerwca 2000 r., FPS 12/99 oraz postanowienia NSA: z 12 czerwca 2012 r., II FZ 441/12; z 8 sierpnia 2013 r., I OSK 1651/13; z 24 lipca 2014 r., II OSK 624/14; z 10 października 2014 r., I OZ 828/14). Dopiero zatem, gdy zaistnieją podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, sąd może, na podstawie art. 61 § 3 zdanie ostatnie p.p.s.a. wstrzymać wykonanie decyzji organu pierwszej instancji.