Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w Wydziale II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie postanawia - wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. A.D.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] stwierdzającą wygaśnięcie z dniem 1 października 2010r. decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] o skierowaniu M. S. do Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie przy ul. A 5 m 2 w Ł.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skardze na powyższą decyzję M. S. zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania.
Uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, skarżąca wskazała na możliwość wyrządzenia jej znacznej szkody. Wyjaśniła, że dom pomocy społecznej "Dom na Osiedlu" prowadzony jest przez podmiot niepubliczny. Niewstrzymanie wykonania decyzji o wygaszeniu decyzji o skierowaniu do wskazanego domu pomocy społecznej może spowodować, że skarżąca zobowiązana będzie do uiszczenia kosztów swojego pobytu w domu pomocy społecznej za okres, od którego gmina przestała jej finansowania, tj. od 1 października do 15 grudnia 2010r. Pozostawanie w mocy decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej daje bowiem podstawę do żądania pokrycia kosztów utrzymania podopiecznej od gminy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. - Dz.U. z 2012r., poz. 270), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Jednakże stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wykonanie aktu administracyjnego oznacza z kolei spowodowanie, sprowadzenie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Przymiot wykonalności można przypisać takiej decyzji, która nadaje stronie uprawnienia lub nakłada obowiązki, a więc jeżeli wynika z niej dla strony uprawnienie lub nakaz określonego zachowania. Natomiast wstrzymanie przez sąd wykonania aktu może dotyczyć tylko takiego aktu, który kwalifikuje się do dobrowolnego lub przymusowego wykonania (por. wyrok NSA z dnia 16 lipca 2002r., sygn. akt II SA 4022/01 - Lex nr 680750 i postanowienie NSA z dnia 7 stycznia 2003r., SA/Rz 1587/02 - Lex nr 705790).
Wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., powołanym w podstawie prawnej zaskarżonej decyzji organ administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa albo gdy leży to w interesie społecznym lub w interesie strony. Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak również w piśmiennictwie, utrwalone jest stanowisko, iż decyzja tego rodzaju wywołuje skutki prawne ex tunc, tzn. od dnia, w którym powstały przesłanki wygaśnięcia decyzji, czyli od dnia, w którym decyzja stała się bezprzedmiotowa (por. np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2006r., sygn. akt V SA/Wa 1589/06 - Lex nr 339637). Jakkolwiek zaskarżona decyzja o stwierdzeniu wygaśnięcia decyzji zaliczana jest do aktów prawnych o charakterze deklaratoryjnym, które co do zasady nie podlegają wykonaniu, to nie można jednak pominąć ich następstw prawnych. Oznaczają one zaprzestanie realizacji uprawnień lub obowiązków wynikających z decyzji pozbawionej w tym trybie bytu prawnego. Należy też odróżnić skutek materialnoprawny zdarzenia, które powoduje wygaśnięcie stosunku administracyjnoprawnego obejmującego konkretne uprawnienie od wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie aktu, z którego to uprawnienie wynikało.