Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień dla wdowy po kombatancie
Sentencja

Dnia 10 grudnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku R.R. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi R. R. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień dla wdowy po kombatancie p o s t a n a w i a: 1. odmówić skarżącej R.R. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu skargi; 2. zwrócić skarżącej R.R. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem uiszczonego wpisu od skargi, zaksięgowanego w dniu 20 listopada 2008 roku pod pozycją 2901. A.K.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 16 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę R.R. z uwagi na nieuiszczenie przez skarżącą wpisu od skargi.

W dniu 19 listopada 2008 roku skarżąca złożyła w Sądzie wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, iż nie mogła uiścić wpisu z uwagi na jej chorobę (zapalenie oskrzeli). Skarżąca podniosła, iż nie mogła wychodzić w tym czasie z domu, a ponadto nikt z jej rodziny nie kontaktował się z nią. Jednocześnie 19 listopada 2008 roku skarżąca uiściła wpis.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2008 roku, wezwano R.R. wskazania kiedy ustała przyczyna, dla której uchybiła terminowi do uiszczenia wpisu od skargi, poprzez podanie daty ustania choroby oraz daty powrotu domowników do jej mieszkania.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżąca wskazała, iż jej choroba ustała około połowy czerwca 2008 roku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., cytowanej dalej jako p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Stosownie do art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Z przywołanych przepisów wynika, że Sąd może przywrócić termin kiedy spełnione zostaną łącznie cztery przesłanki: uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminowi; wniesienie wniosku o przywrócenie terminu; dochowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu oraz dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony przywracany termin.

W ocenie Sądu skarżąca nie wykazała dostatecznie okoliczności świadczących o braku jej winy w uchybieniu terminowi, a ponadto nie dochowała siedmiodniowego terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Stwierdzenia skarżącej, iż nie miała możliwości uiszczenia wpisu w terminie, z uwagi na swój stan zdrowotny, nie mogę być uznane za wystarczające do przywrócenia terminu. Wpis bowiem nie musiał być uiszczony przez skarżącą osobiście. Należy także podkreślić, iż dopiero gdy przy dołożeniu najwyższej staranności okaże się to niemożliwe, to wówczas wniosek o przywrócenie terminu będzie zasadny. Powyższe świadczy, iż skarżąca nie dochowała w swoich działaniach należytej staranności.

Strona 1/2