Dnia 27 listopada 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...] (znak: [...]) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za nielegalne użytkowanie obiektu p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia. LS
M.K. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] utrzymujące w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu.
Postanowieniem z dnia 2 września 2008 roku Sąd zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, że konstytucyjność przepisów będących podstawą nałożenia powyższej kary (art. 59 f ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane), stanowi przedmiot badania przez Trybunał Konstytucyjny, a wynik sprawy zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym będzie miał istotny wpływ na rozstrzygnięcie tej sprawy.
Następnie pismem z dnia 10 października 2008 roku M.K. wniosła o wstrzymanie przez Sąd wykonania zaskarżonego postanowienia [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] utrzymującego w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za nielegalne użytkowanie obiektu.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że znajduje się w trudnej sytuacji życiowej. Jest starszą i schorowaną osobą. Utrzymuje się jedynie z emerytury, która wynosi 1012,42 zł brutto. Wszystkie środki wydaje na różnego rodzaju opłaty oraz na leki, które w związku z chorobą musi kupować co miesiąc. Wydatki te łącznie stanowią kwotę ok. 400 zł miesięcznie.
Jednocześnie skarżąca podała, że budynek, w którym mieszka w chwili obecnej, został już dopuszczony do użytkowania. Dom jest nieocieplony, nieotynkowany oraz nie jest całkowicie wyposażony z uwagi m.in. na brak środków pieniężnych.
Skarżąca podkreśliła przy tym, że jej sytuacja finansowa i zdrowotna, biorąc pod uwagę kwotę kary i odsetek, powoduje, że wykonanie postanowienia mogłoby narazić ją na szkodę zagrażającej jej egzystencji. Wyegzekwowanie nałożonej na nią kary może nastąpić poprzez licytację domu.
Natomiast sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji może spowodować trudne do odwrócenia skutki w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a. Egzekucja bowiem nałożonej na nią kary administracyjnej w postaci sprzedaży domu spowodowałaby to, że odzyskanie nieruchomości w praktyce stałoby się niemożliwe.
Ponadto skarżąca dodała, że postępowanie sądowoadministracyjne zostało zawieszone z uwagi na wniesioną przez Prezesa NSA skargę w przedmiocie zgodności z Konstytucją przepisów, na podstawie których nałożono na nią karę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, że wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Jednakże w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.