Sprawa ze skargi na uchwałę Zarządu Powiatu O. w przedmiocie powierzenia obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w B.
Sentencja

Dnia 31 maja 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA: Czesława Nowak-Kolczyńska, Asesor WSA: Ewa Cisowska-Sakrajda, Protokolant asystent sędziego Dominika Janicka, po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2005 roku na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Zarządu Powiatu O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie powierzenia obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w B. postanawia: - umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi.

Uzasadnienie strona 1/2

Zarząd Powiatu O. uchwałą z dnia [...], Nr [...] powierzył S. S. pełnienie obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w B. na okres od dnia 15 lipca 2004 roku do dnia 14 stycznia 2005 roku.

W skardze na powyższą uchwałę Wojewoda [...] wniósł o stwierdzenie jej nieważności i zasądzenie kosztów postępowania. Kontestowanej uchwale zarzucono istotne naruszenie prawa, polegające na obrazie przepisu art. 122 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593 ze zm.). W motywach skargi podano, iż osoba, której powierzono pełnienie funkcji dyrektora Domu Pomocy Społecznej nie spełnia kwalifikacji wymaganych dla osób kierujących jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej. Osoba S. S. pełni tę funkcję już od 1 stycznia 2004 roku, na mocy uchwały Zarządu Powiatu w O. z dnia [...], Nr [...]. W odniesieniu do tej uchwały organ nadzoru uznał, iż doszło do nieistotnego naruszenia prawa, gdyż nie ma normy prawnej, która zabraniałaby powierzenia funkcji pełniącego obowiązki na czas ograniczony. Jednakże Zarząd Powiatu nie licząc się ze stanowiskiem strony skarżącej ponownie powierzył pełnienie obowiązków tej samej osobie, mimo że nie spełnia ona wymagań określonych w art. 122 ustawy o pomocy społecznej. W tych warunkach strona skarżąca uznała, iż organ w sposób uporczywy narusza obowiązujące prawo, a więc nie można mówić o nieistotnym naruszeniu prawa.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu Zarząd Powiatu w O. podał, iż S. S. ma tylko powierzone obowiązki dyrektora Domu Pomocy Społecznej w B., co nie jest równoznaczne z powołaniem na stanowisko dyrektora. Brak jest przepisów prawa, które zabraniałyby powierzenia obowiązków na krótki okres czasu osobie, która nie spełnia warunków określonych w art. 122 ustawy o pomocy społecznej. Powierzenie obowiązków ma charakter tymczasowy, do czasu rozstrzygnięcia konkursu.

Na rozprawie przeprowadzonej w dniu 31 maja 2005 roku pełnomocnik strony skarżącej - radca pr. M. L. - G. oświadczyła, iż z uwagi na brak przedmiotu postępowania, gdyż zaskarżona uchwała wygasła, cofa skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Po myśli unormowania art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżący może cofnąć skargę, co wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Cofnięcie skargi oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego. Sąd ma obowiązek uznania cofnięcia skargi za dopuszczalne. Można odmówić uwzględnienia cofnięcia skargi dopiero w sytuacji, gdy zostanie stwierdzone naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności kwestionowanego aktu. Sąd nie jest również związany cofnięciem skargi, gdy dojdzie do przekonania, że zmierza ono do obejścia prawa. Wniosek taki daje się wyprowadzić z wykładni systemowej komentowanego przepisu. Wynika z tego, że skarga jest środkiem prawnym opartym na zasadzie rozporządzalności, która jest jednak ograniczona.

Strona 1/2