Dnia 25 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopada 2020 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Sieradzu na uchwałę Rady Gminy Sieradz z dnia 26 października 2020 roku nr XXII/138/2016 w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Sieradz postanawia: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi. m. d.
Prokurator Rejonowy w Sieradzu zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi uchwałę Rady Gminy Sieradz z 26.10.2016 r. (Nr XXII/138/2016) w sprawie uchwalenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Sieradz, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi Prokurator podniósł, że zaskarżony regulamin w zakresie selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych nie określa wymagań co do odpadów w postaci tekstyliów i odzieży, o których mowa w przepisie art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2010). Natomiast pominięcie w regulaminie którejkolwiek z frakcji bądź uwzględnienie w nich niekompletnej frakcji odpadów będzie zawsze skutkowało koniecznością stwierdzenia nieważności całej uchwały, z uwagi na niepełną, a przez to nieprawidłową realizację delegacji ustawowej wynikającej z art. 4 ust. 2 ww. ustawy.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o oddalenie skargi podnosząc, że przepis art. 4 ww. ustawy został znowelizowany ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1579), która z wyjątkiem niektórych przepisów weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. od 22 sierpnia 2019 r. Nowelizacja ta wprowadziła wymóg aby w Regulaminach utrzymania czystości i porządku na terenie gmin znalazły się wymagania w zakresie selektywnego zbierania odpadów tekstyliów i odzieży. Do chwili wejścia w życie nowelizacji ustawy przepis art. 4 ustawy nie zawierał takiego wymogu. W dacie podejmowania przez Radę Gminy Sieradz uchwały Nr XXII/138/2016 w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Sieradz nie istniał zatem przepis, który zawierałby obligatoryjny element w postaci selektywnego zbierania przez Gminę odzieży i tekstyliów. Z tego też powodu wniosek o stwierdzenie nieważności uchwały jest nieuzasadniony skoro stwierdzenie nieważności regulaminu eliminuje go z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc tworząc stan, w którym zapisy regulaminu należy traktować jako przepisy, które nigdy nie weszły do obrotu prawnego.
Zdaniem organu gdyby nawet uznać, że wniosek skarżącego jest wnioskiem o stwierdzenie nieważności uchwały z dniem 6 września 2019 r. (wejście w życie przepisów dotyczących w zakresie selektywnego zbierania odpadów tekstyliów i odzieży), to skarga Prokuratora Rejonowego nadal jest pozbawiona zasadności. Została bowiem sformułowana bez uwzględnienia przepisów, które mówią, że Rada Gminy jest zobowiązana dostosować uchwały wydane przed dniem wejścia w życie noweli do ustawy o porządku i czystości w gminach (tj. do zasady przed 6 września 2019 r.) do przepisów w znowelizowanym brzmieniu w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1579). Termin 12 miesięcy na dostosowanie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Sieradz, Rada Gminy Sieradz ma więc - zgodnie z prawem - do 6 września 2020 roku.
Pismem z 9 listopada 2020 r. Prokurator Rejonowy w Sieradzu oświadczył, że cofa ww. na wstępie skargę i wnosi o umorzenie postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Cofnięcie skargi oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego. Sąd ma obowiązek uwzględnienia cofnięcia skargi, jeżeli żądanie strony skarżącej w tym zakresie nie jest niedopuszczalne w świetle uregulowania przepisu art. 60 p.p.s.a. W niniejszej sprawie sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne i ocenił, że nie zmierza ono ani do obejścia prawa, ani nie powoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Stosownie natomiast do art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W tym stanie rzeczy sąd, na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.
dc