Dnia 11 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] w sprawie ze skargi A S.A. w W. na uchwałę Rady Miasta Brzeziny z dnia 29 listopada 2004 roku nr XXVII/120/04 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Brzeziny postanawia : odmówić wstrzymania wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...]. a.bł.
A S.A. w W. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchwałę Rady Miasta Brzeziny z dnia 29 listopada 2004 roku, nr XXVII/120/04 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Brzeziny.
W treści skargi Spółka wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...], nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...], nr [...], o nakazie rozbiórki stacji bazowej telefonii komórkowej zlokalizowanej w B., przy. ul A. Strona skarżąca wyjaśniła, że wykonanie owej decyzji spowoduje znaczne straty finansowe po stronie Spółki, bowiem stacja wykorzystywana jest do utrzymania i prawidłowego funkcjonowania sieci telefonii komórkowej na tym terenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z wymienionego przepisu wynika, iż można wstrzymać wykonanie tylko takiej decyzji, która nadaje się do wykonania. Nadto wstrzymanie wykonania jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy spełniona jest jedna z dwóch przesłanek a mianowicie: jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub gdy istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Ochroną tymczasową, o której mowa wyżej, objęto zatem wszystkie akty i czynności poddane sądowej kontroli. Omawiana instytucja może zatem mieć zastosowanie nie tylko do zaskarżonego aktu, ale także do innych aktów, podjętych w postępowaniu prowadzonym w granicach tej samej sprawy.
Kluczowe dla zakresu stosowania możliwości, które przewiduje art. 61 § 3 p.p.s.a. będzie okreslenie "zakresu sprawy", w granicach której sąd może wstrzymać wykonanie aktów lub czynności. Przyjąć zatem należy, iż ustawodawca odsyła do pojęcia sprawy administracyjnej w znaczeniu materialnoprawnym i jej granice wyznaczają elementy wyznaczające tożsamość skonkretyzowanego w decyzji administracyjnej stosunku administracyjnoprawnego, a więc identyczność podmiotów, przedmiotu i obu podstaw - prawnej i faktycznej (por. T. Woś [ w:] T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 300 - 301).
Oceniając wniosek strony skarżącej przez pryzmat wskazanych powyżej wymogów sąd nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia.
Wniosek skarżącej Spółki dotyczy wstrzymanie wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki stacji bazowej telefonii komórkowej. Natomiast w niniejszej sprawie kwestionowana jest legalność uchwały Rady Miasta Brzeziny z dnia 29 listopada 2004 roku, nr XXVII/120/04 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Brzeziny.
Nie można zatem przyjąć tożsamości sprawy zakończonej decyzją organu nadzoru budowlanego i sprawy, w której przedmiotem jest uchwała w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dotyczą one bowiem innych podmiotów (po stronie organu), innego przedmiotu i inna jest także ich podstawa faktyczna i prawna.
W związku z tym Sąd uznał, że przedmiotowy wniosek nie dotyczy aktu podjętego w postępowaniu prowadzonym w granicach tej samej sprawy i w konsekwencji, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
a.bł.