Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Małgorzata Łoboz (spr.) Protokolant: referent sądowy Katarzyna Migda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2020 r. sprawy ze skargi A. B. i P. B. na Uchwałę Nr XVIII/247/20 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 24 lutego 2020 r. w sprawie zmiany Uchwały Nr XXXIV/494/09 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie Programu ochrony środowiska przed hałasem dla województwa małopolskiego postanawia I. odrzucić skargę; II. zarządzić zwrot od Skarbu Państwa na rzecz skarżących A. B. i P. B. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu.
Przedmiotem skargi jest uchwała Sejmiku Województwa Małopolskiego nr XVIII/247/20 z dnia 24 lutego 2020 r. w sprawie zmiany uchwały nr XXXIV/494/09 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie Programu ochrony środowiska przed hałasem dla województwa małopolskiego.
Skargę na powyższą uchwałę złożyli A. B. i P. B..
Uprawnienie do wniesienia skargi Skarżący wywodzą z faktu, że są współwłaścicielami nieruchomości położonej w S. , gmina Zabierzów przy [...], działki nr [...], [...], zapisanej w księdze wieczystej [...], zabudowanej domem mieszkalnym. Nieruchomość ta położona jest na północny wschód od lotniska Kraków Balice w odległości niewiele ponad 1 km. Nie ulega zatem wątpliwości położenie nieruchomości w strefie opracowania przedmiotowego Programu (rys. 1), a nad nią i w pobliżu przebiega znaczna część tras odlotowych widoczna na rys. 3 Programu. Jednocześnie Skarżący zauważają, że brak odpowiednich załączników mapowych do Programu uniemożliwia dokładne określenie położenia na rysunkach Programu. Potwierdza to treść księgi wieczystej [...], a także przedłożone przez skarżących wydruki mapek z portalu geoportal2 na których widać położenie nieruchomości względem lotniska oraz nieruchomość. Program dotyczy więc przedmiotowej nieruchomości, a jego zapisy będą miały wpływ na nieruchomość co uzasadnia interes prawny w złożeniu skargi.
Co do kwestii merytorycznych Skarżący zarzucili, że uchwała narusza art. 112 i art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, dalej zwana "p.o.ś.") oraz art. 1 i art. 8 dyrektywy nr 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu (Dz. U. UE L z 2002 r. Nr 189 poz. 12, dalej zwana "dyrektywa") poprzez:
1) wykorzystanie przy formułowaniu zapisów Programu nieaktualnych danych dotyczących emisji hałasu, brak analizy aktualnych, a dostępnych danych o hałasie emitowanym przez lotnisko Kraków-Balice oraz dokumentów, z których wynika, jak rozwijać się będzie w najbliższej przyszłości obiekt emitujący hałas, czyli lotnisko,
2) przyjęcie w Programie rozwiązań (działań), które w żaden sposób nie zmniejszają szkodliwości hałasu oraz brak przyjęcia rozwiązań, które zmniejszyłyby szkodliwość hałasu, w tym brak działań zahamowujących wzrost hałasu w porze dziennej,
3) wadliwe oraz nieprecyzyjne zapisy Programu dotyczące zarówno celów jak i działań, które winny być podjęte, uniemożliwiające określenie sposobu realizacji celu obniżenia hałasu, jak też sformułowanie celów i działań tak ogólnie, że mogą być różnie interpretowane, utrudniając również, a nawet uniemożliwiając kontrolowanie wykonania konkretnych działań,
4) brak sprecyzowania obszaru, który jest analizowany za pomocą załącznika mapowego, a przede wszystkim obszaru, na którym natężenie hałasu przekracza normy.
Powyższy zarzut Skarżący doprecyzowali i skonkretyzowali w uzasadnieniu skargi. Zdaniem Skarżących naruszenie art. 112 i art. 119 ust. 1 p.o.ś. oraz art. 1 i art. 8 dyrektywy wyraża się w oparciu uchwały na nieaktualnych danych, a przede wszystkim na nieuwzględnieniu danych dotyczących natężenia hałasu wywołanego działalnością lotniska za lata 2018 r. i 2019 r. mimo, że w czasie podejmowania uchwały były już dostępne. Skarżący wskazują, że zaskarżony Program został sporządzony w oparciu o mapę akustyczną sporządzoną w 2017 roku. Wskazują także, że według Oceny stanu środowiska na terenie województwa małopolskiego w 2018 r. sporządzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w 2018 r. poziom hałasu lotniczego wywoływanego przez lotnisko Kraków-Balice przekraczał o 10 dB, a w porze nocnej o 15 dB dopuszczalny poziom hałasu. Powołując się na informacje o działalności lotniska, a przede wszystkim udostępnione przez zarządcę portu lotniczego Podsumowanie 2019 Skarżący wskazują, że w kolejnych latach liczba operacji lotniczych znacznie wzrosła. Prowadzi to do logicznego wniosku, że poziom hałasu wywołanego działalnością lotniska był w chwili przyjęcia zaskarżonej uchwały wyższy, niż wynika z mapy akustycznej w oparciu o który sporządzono program ochrony środowiska przed hałasem. Aktualnie mieszkańcy terenów położonych najbliżej lotniska narażeni są na wysoki poziom hałasu zwłaszcza w porze nocnej co wiąże się z często występującymi negatywnymi skutkami dla ich zdrowia. Następnie Skarżący wskazują, że zgodnie z art. 179 ust. 2b p.o.ś. mapę akustyczną sporządza się wykorzystując najnowsze wyniki pomiarów hałasu przeprowadzone na podstawie art. 175 p.o.ś. oraz inne dane. Następnie Skarżący powołują szczegółowe przepisy określające zasady sporządzania mapy akustycznej. Zaskarżona uchwała nie uwzględnia także wyników pomiarów hałasu, dokonywanych na bieżąco w latach 2018 i 2019.