Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Joanna Nowak, po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowe.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania Z.S., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia [...] orzekającą o odmowie przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego dla osoby rezygnującej z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą o odpowiedniej niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, wnioskowanego na B. S.
Odmawiając przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego organ I instancji podniósł, że na mocy orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 3 lipca 2013r. B.S. została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności. Wskazał, że obowiązek alimentacyjny, stosownie do art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, a przyczyną odmowy przyznania świadczenia było pozostawanie strony w związku małżeńskim.
W odwołaniu od ww. decyzji Z.S. wyjaśnił, że żona B.S. na mocy orzeczenia lekarskiego ZUS z dnia 3 lipca 2013r. została uznana za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji, wymaga całodobowej opieki i rehabilitacji przez bardzo długi okres, w związku z czym on sam nie może podjąć żadnej pracy.
Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym Kolegium nie podzieliło stanowiska, że w sytuacji pozostawania w związku z małżeńskim nie można mówić o obowiązku alimentacyjnym jednego małżonka względem drugiego i stwierdziło, że ta okoliczność nie stanowi podstawy do odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Organ odwoławczy zauważył, że łączny dochód rodziny Z.S. w 2011r. nie przekroczył kryterium dochodowego. Jednakże, zdaniem SKO, skarżący nie może zostać zaliczony do osób rezygnujących z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawną żoną. Kolegium wskazało, że B.S. w listopadzie 2010r. uległa wypadkowi, w wyniku czego doznała urazu rdzenia kręgowego i porusza się na wózku inwalidzkim. Opiekuje się nią mąż - Z. S., który w okresie od 21 grudnia 2010r. do 31 grudnia 2011r. prowadził działalność gospodarczą. W oświadczeniu z 12 sierpnia 2013r. stwierdził, że musiał zrezygnować z pracy aby zapewnić opiekę żonie, która jest całkowicie uzależniona od pomocy osób drugich przy ubieraniu, myciu, sporządzaniu posiłków, robieniu zakupów, sprzątaniu, podczas wizyt lekarskich oraz ćwiczeń rehabilitacyjnych. W rodzinie nie ma innej osoby, która mogłaby się nią zająć. Skarżący nie rejestruje się w PUP, gdyż nie może podjąć pracy, syn mieszka w S., gdzie pracuje i zajmuje się swoją rodziną, zaś córka jest uczennicą III klasy liceum i nie może opiekować się matką. W oświadczeniu z dnia sierpnia 2013 r. B.S. potwierdziła, że opiekuje się nią mąż, który nie może podjąć pracy z uwagi na konieczność sprawowania nad nią opieki.