Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2010r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę postanawia: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz radcy prawnego T. P. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
II SA/Ke 342/08
U Z A S A D N I E N IE
Postanowieniem z dnia 17 lutego 2010r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach przyznał od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego T. P. kwotę 292,80 zł, w tym 52,80 zł VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz 17 zł tytułem wydatków.
W sprzeciwie od tego postanowienia radca prawny podniósł, że przepis § 2 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, należy odnosić tylko do tych radców prawnych, którzy wykonują obsługę prawną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pełnomocnik skarżącej natomiast, wykonuje obsługę prawną w ramach stosunku pracy oraz działalności wykonywanej osobiście - stałej umowy zlecenia, zawartej z osobą prawną, która zgodnie z art. 15 ust.3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlega temu podatkowi. Skarżący wyjaśnił, że pełnomocnikiem z urzędy został ustanowiony pierwszy raz, ustanowienie to ma charakter jednorazowy i niezależny od jego woli. Okoliczności wykonania tej jednorazowej czynności nie wskazują na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, a zatem nie będzie miał tu zastosowania art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług. Skarżący wyjaśnił ponadto, że opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł została poniesiona przez skarżącą, co wynikało z komparycji skargi kasacyjnej oraz dowodu jej uiszczenia. Wobec powyższego radca prawny wniósł o przyznanie na jego rzecz kwoty 240 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, bez VAT i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu na zarządzenie lub postanowienie referendarza, orzeczenie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Przedmiotem rozpoznania jest zatem wniosek radcy prawnego o przyznanie mu wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zgodnie z art. 250 p.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do § 15 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-4 tego rozporządzenia oraz