Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Dnia 16 października 2012 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. D. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz radcy prawnego M. D. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych, 60/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych, 60/100) podatku VAT za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem Referendarza sądowego z dnia 25.V.2012 r. ustanowiono dla J. P. na jego wniosek radcę prawnego z urzędu w sprawie ze skargi wyżej wymienionego na decyzję Wojewody w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego. Na tej podstawie Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach wyznaczyła w dniu 11.VI.2012 r. pełnomocnikiem skarżącego radcę prawnego M. D.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 26.VII.2012 r. oddalił skargę J. P. na decyzję Wojewody.
W dniu 18.IX.2012r. wyznaczony radca prawny z urzędu złożył opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach oraz wniosek o przyznanie na rzecz pełnomocnika z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie opinii prawnej, oświadczając, że powyższe żadnych opłat w tej sprawie nie otrzymał. Jednocześnie pełnomocnik zwrócił się do Sądu, by przyznanych kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie podwyższać o stawkę podatku od towarów i usług, gdyż pozostaje w stosunku pracy i wszelkie należności publicznoprawne reguluje w jego imieniu pracodawca, a on sam nie prowadzi kancelarii.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Według § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-4 tego rozporządzenia oraz
2) niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
Stosownie do treści § 14 ust 2 pkt 2 lit. b w zw. z pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wynosi 120 zł. Należną opłatę za te czynności Sąd podwyższa przy tym o stawkę podatku od towarów i usług (§ 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia). Należną opłatę za te czynności Sąd podwyższa przy tym o stawkę podatku od towarów i usług (§ 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia). W przedmiotowej sprawie ustalono wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 147,60 zł, w tym kwotę 27,60 zł VAT.
Należy podkreślić, że z treści § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu jednoznacznie wynika, iż w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, opłaty za czynności radcy sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług. Przepis ten nie przewiduje żadnych wyjątków od zawartej w nim regulacji. Oznacza to, iż sądy administracyjne orzekające o wynagrodzeniu dla radców prawnych działających w sprawach na podstawie przyznanego stronie prawa pomocy są zobowiązane do podniesienia tego wynagrodzenia o kwotę odpowiednio wyliczonego podatku od towarów i usług. Kwestią odrębną, niepodlegającą rozstrzyganiu w ramach przyznawania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, jest natomiast sposób rozliczenia się pełnomocnika z uzyskanej kwoty z tytułu podatku VAT. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2012 sygn. akt I OZ 95/12, opublikowane w bazie orzecznictwa - http://orzecznictwo.nsa.gov.pl).
Tym samym brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku radcy prawnego M. D., aby kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie podwyższać o stawkę podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z § 14 ust 2 pkt 2 lit. b w zw. z pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia postanowiono jak w sentencji.