Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi K.K. na czynność Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości, II. ustanowić dla K. K. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach.
K. K. złożyła formularz PPF wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie z jej skargę na czynność Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły.
Ze złożonego formularza i dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z sześcioletnią niepełnosprawną córką, wymagającą cewnikowania i rehabilitacji. Skarżąca utrzymuje się ze świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 1477 zł i zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 153 zł miesięcznie. Wnioskodawczyni nie wykazała w formularzu żadnego majątku, z pisma znajdującego się w aktach sprawy wynika, że jest ona właścicielką samochodu mark i[...], którym dowozi córkę do oddziału przedszkolnego. Skarżąca podała, że miesięcznie płaci 600 zł tytułem czynszu za wynajmowane mieszkanie i 200 zł za prąd.
Zgodnie z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz.1369), przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych i wynagrodzenia fachowego pełnomocnika przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie biorąc pod uwagę sytuację majątkową i rodzinną skarżącej, przede wszystkim brak majątku, dochód wystarczający jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych jej samej i małoletniej niepełnosprawnej córki, uznano, że nie jest ona w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a zatem jej wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zasługuje na uwzględnienie.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1, ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.