Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, WSA Małgorzata Jużków (spr.), Asesor WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Ewa Olender, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi B.O. na uchwałę Zarządu Miasta R. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie określenia działań zmierzających do utworzenia niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, praktyk lekarskich i pielęgniarskich (położniczych) na bazie likwidowanych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w kwestii wniosku o wznowienie postępowania p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W dniu [...]r. B.O. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach skargę na uchwałę Zarządu Miasta R. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie określenia działań zmierzających do utworzenia niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, praktyk lekarskich i pielęgniarskich (położniczych) na bazie likwidowanych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.
Postanowieniem z dnia 6 października 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowym w Katowicach na posiedzeniu niejawnym odrzucił skargę jako przedwczesną, uznając że skarżący nie wezwał Zarządu Miasta R. do usunięcia naruszenia prawa. Przedmiotowe postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 28 października 2003 r. zarządzeniem z 22 października 2003 r. zwrócono skarżącemu kwotę [...] PLN uiszczonego wpisu.
W dniu 6 listopada 2003 r. (data stempla pocztowego) wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach skarga B.O. o wznowienie powyższego postępowania.
W uzasadnieniu skargi B.O. podniósł, że zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem prawa - art. 401 pkt 2 k.p.c., w następstwie którego był pozbawiony możliwości działania. Nie został bowiem powiadomiony o terminie posiedzenia niejawnego, przez co nie mógł "zwrócić Sądowi uwagi na to, że w dniu 30 września 2003 r. cofnął skargę", która zainicjowała postępowanie sądowe. Zdaniem skarżącego Sąd winien był postępowanie umorzyć na zasadzie art. 46 ustawy o NSA i zwrócić mu wpis. Dalej wskazał, że odrzucenie skargi było niezgodne z prawem, a przez to dotknięte wadą nieważności i wniósł o wznowienie postępowania w sprawie, a następnie o jego umorzenie wobec skutecznego cofnięcia skargi przed terminem posiedzenia niejawnego.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta R. wniósł o odrzucenie skargi o wznowienie postępowania z powodu braku ustawowej podstawy wznowienia. Nadto wskazał, że podana przez skarżącego jako przyczyna wznowienia nieważność postępowania spowodowana pozbawieniem go możliwości działania wskutek naruszenia przepisów prawa, nie znajduje potwierdzenia ani w uzasadnieniu skargi ani w obowiązujących przepisach prawa. Dotyczy to w szczególności zarzutu nie zawiadomienia skarżącego o terminie posiedzenia niejawnego, a nie bez znaczenia jest fakt, że w sprawie wystąpił pierwotny brak przesłanek dopuszczalności zaskarżenia (brak wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa). Z ostrożności procesowej Prezydent Miasta R. odwołał się do orzecznictwa sądowego, z którego wynika, iż w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie można żądać wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem o odrzuceniu skargi. Na koniec podkreślono, że warunkiem przedmiotowym skargi jest istnienie prawomocnego orzeczenia zawierającego rozstrzygnięcie co do istoty sprawy zatem nie dotyczy to innych prawomocnych postanowień kończących postępowanie o charakterze proceduralnym i niemerytorycznym, jakim jest odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: