Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Maria Bohdanowicz (spr.) Sędzia WSA Marek Szumilas Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2015 r. sprawy ze skargi P.Ż. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Go 456/14 w sprawie ze skargi P.Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej realizowanej w ramach rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
P.Ż. w lipcu 2013r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ze skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2013 r [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] maja 2013 r. o odmowie przyznania pomocy finansowej w ramach rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 200 zł miesięcznie. Sprawa ta została zarejestrowana pod sygnaturą akt II SA/Go 708/13.
Na rozprawie w dniu 2 października 2013 r. Sąd w sprawie II SA/Go 708/13, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zawiesił postępowanie do czasu zakończenia sprawy z wniosku grupy posłów o stwierdzenie niezgodności przepisu art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r. poz. 1548) z przepisem art. 2 i art. 323 ust. 1 w zw. z art. 69 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78 poz. 483) toczącej się przed trybunałem Konstytucyjnym, zarejestrowanej pod sygnaturą K 38/13.
W dniu 23 maja 2014r. P.Ż. złożył wniosek o cofnięcie skargi w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz.U. z 2014 r. poz. 567) i oświadczył, że wyrok w przedmiotowej sprawie jest mu zbędny.
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2014 r. Sąd podjął zawieszone postępowanie, a następnie 26 czerwca 2014 r., na podstawie art. 161 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, umorzył postępowanie sądowo administracyjne (sygn. akt II SA/Go 456/14).
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności (art. 60 zd. 2 i 3 ppsa). Wobec złożonego oświadczenia przez skarżącego o cofnięciu skargi Sąd, po analizie akt sprawy stwierdził, iż nie zachodzi żadna z przesłanek kwalifikujących cofnięcie skargi jako niedopuszczalne i tym samym, będąc związanym cofnięciem skargi, umorzył postępowanie. Postanowienie to uprawomocniło się 6 sierpnia 2014 r.
W dniu 12 listopada 2014 r. P.Ż. złożył wniosek o podjęcie umorzonego postępowania, ponieważ do złożenia wniosku o cofnięcie skargi został zmuszony przez pracowników przyznających zasiłek jeszcze przed orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 38/13 i w oparciu o ten wyrok Trybunału wniósł o rozpatrzenie odmowy przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego. Na pytanie Sądu czy jego wniosek o podęcie umorzonego postępowania należy traktować jako wniosek o wznowienie postępowania skarżący potwierdził, że jego pismo z dnia [...] listopada 2014 r. jest wnioskiem o wznowienie postępowania i jako podstawę swojego wniosku wskazał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014r., a w szczególności tą jego część dotyczącą art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, który jest niezgodny z art. 32 Konstytucji i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 200 zł, ewentualnie o uchylenie i przekazanie sprawy do Samorządowego Kolegium Odwoławczego do ponownego rozpoznania.