Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.N. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M.N. na czynność Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia [...] października 2019 r. M.N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na czynność Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że 11 marca 2019 r. odebrał pismo z Powiatowego Urzędu Pracy zawierającego informację o negatywnym rozpatrzeniu jego wniosku o przyznanie jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej. Wyjaśnił, że o możliwości wniesienia skargi dowiedział się dopiero 1 października 2019 r., kiedy to jego adwokat poinformował go o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Podkreślił, że jego niewiedza wynika z braku pouczeń ze strony organu.

Pismem z dnia [...] marca 2019 r. skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o: 1) odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, 2) odrzucenie skargi z uwagi na wniesienie jej po terminie, 3) a z ostrożności procesowej wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek należało odrzucić.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że z uwagi na podjęcie zaskarżonej czynności w dniu 11 marca 2019 r., w zakresie trybu i terminu wniesienia skargi w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy określone w art. 52 § 2 i art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako p.p.s.a.) w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2017 r., które nie zawierają już, przed wniesieniem skargi do sądu, wymogu uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. W tym dniu bowiem weszła w życie ustawa z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2017.935), która zmieniła ich treść.

Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Stosownie do treści art. 52 § 2 p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym zarówno w dacie podejmowania zaskarżonej czynności, jak i w dacie wnoszenia skargi, przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Z kolei art. 53 § 2 p.p.s.a. stanowi, że jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4, wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności. Sąd, po wniesieniu skargi, może uznać, że uchybienie tego terminu nastąpiło bez winy skarżącego i rozpoznać skargę.

Strona 1/2