Dnia 24 stycznia 2019 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim - Krzysztof Rogalski po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2019 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku G. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi G. W. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 lutego 2016 r. nr XVIII/137/16 w sprawie zatwierdzenia "Gminnego programu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy w latach 2016-2020" p o s t a n a w i a : 1. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, 2. ustanowić radcę prawnego.
Dnia 27 grudnia 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynął złożony na urzędowym formularzu PPF wniosek G. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Skarżąca podała m.in., iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, zamieszkuje w starym poniemieckim domu. Utrzymuje się z renty rodzinnej po zmarłym mężu w wysokości ok. 1470 zł netto. Wydatki na media i utrzymanie domu wynoszą średnio ponad 300 zł miesięcznie, ponadto skarżąca opłaca podatek rolny i podatek od nieruchomości w wysokości 774 zł rocznie, na leki wydaje ok. 180 zł miesięcznie, dodatkowo ponosi koszty regularnych wizyt u lekarzy specjalistów i w placówkach ochrony zdrowia. Według oświadczenia nie posiada innych dochodów, oszczędności ani majątku. Dokumenty nadesłane przez skarżącą w ramach uzupełnienia wniosku potwierdzają jej oświadczenia w zakresie sytuacji majątkowej. Skarżąca przedstawiła m.in. decyzję ZUS z dnia [...] marca 2018 r. o waloryzacji renty rodzinnej, wydruk z rachunku bankowego za okres od października 2018 r. do stycznia 2019 r., decyzje w sprawie wymiaru podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości za 2018 r., a także dowody płatności za media i na utrzymanie domu.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy należało uwzględnić.
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym (art. 245 § 1 p.p.s.a.). Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.). W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony. Jej celem jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść m.in. kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika. Ciężar dowodu co do wykazania przesłanek ku temu spoczywa na podmiocie występującym z wnioskiem, co wynika z art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2 p.p.s.a.
Analiza sytuacji materialnej G. W. prowadzi do wniosku, że została spełniona ustawowa przesłanka, o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Skarżąca ma ustalone prawo do renty rodzinnej w kwocie 1470 zł netto, z której ponosi wydatki na swoje codzienne utrzymanie, zakup niezbędnych leków, regularne wizyty u lekarzy oraz uiszcza opłaty za media. Nadto z treści formularza PPF wynika, że skarżąca nie posiada oszczędności ani majątku. Powyższe okoliczności uzasadniają tezę, że skarżąca nie ma możliwości poczynienia wydatków nie służących bieżącemu - koniecznemu utrzymaniu. Z tego względu za uzasadnione uznać należało przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
W świetle powyższych okoliczności, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.