Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2017 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.P. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania p o s t a n a w i a : 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić radcę prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyrokiem z dnia 29 września 2016 r. oddalił skargę A.P. na postanowienie Wojewody z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania. Postanowieniem z dnia 6 lutego 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. A.P. wniosła na powyższe postanowienie zażalenie oraz złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy. Dnia 1 marca 2017 r. wpłynął do sądu wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy złożony na formularza PPF w zakresie ustanowienia radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku A.P. podała, że jej maż pobiera rentę w wysokości 900 zł (neto). W uzupełnieniu złożonego wniosku skarżąca oświadczyła, że koszty utrzymania wynoszą około 500 zł miesięcznie. Nadto A.P. wskazała, że wnosi również o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Wniosek jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Przechodząc do analizy sytuacji materialnej A.P. należy wskazać, że mąż skarżącej otrzymuje rentę w wysokości 800 zł (netto). Nadto od [...] marca 2017 r. skarżąca pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy w kwocie 520 zł. Stałe wydatki z tytułu utrzymania mieszkania wynoszą około 500 zł miesięcznie. Z treści formularza PPF wynika, że skarżąca nie posiada oszczędności.
Doświadczenie życiowe nakazuje przyjąć, że skarżąca dysponująca wraz z mężem miesięcznym dochodem w wysokości około 1.300 zł (netto), ponosząca standardowe koszty utrzymania, a także dodatkowe koszty leczenia, może mieć problemy z poczynieniem jakichkolwiek oszczędności (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2010 r., II OZ 902/10, LEX nr 743993).
Konstatując należy stwierdzić, że wniosek A.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika zawiera usprawiedliwione podstawy i dlatego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. został uwzględniony.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.