Dnia 17 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Powiatu na decyzję Zarządu Województwa z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu zwrotu płatności wynikającej z umowy o dofinansowanie projektu pn. "Budowa Regionalnego Centrum [...]" na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Powiat wniósł skargę na decyzję Zarządu Województwa z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...], którą organ ten utrzymał w całości w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w sprawie odmowy umorzenia należności w kwocie 134.417,76 zł z tytułu zwrotu płatności wynikającego z umowy o dofinansowanie Projektu nr [...] pn. "Budowa Regionalnego Centrum [...]".
Strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek uzasadniła swoją trudną sytuacją finansową, brakiem środków finansowych na rachunkach bankowych oraz brakiem możliwości ujęcia w budżecie Powiatu kwot związanych z naliczoną korektą finansową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek okazał się niezasadny.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. O wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji lub postanowienia, w całości lub w części, może postanowić organ, który wydał decyzję lub postanowienie, działając z urzędu lub na wniosek strony skarżącej, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 2 p.p.s.a.). Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. również sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części tego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dotyczy tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie, sprowadzenie w sposób dobrowolny lub w trybie egzekucji takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s.186). Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Co do zasady, cechy wykonalności nie mają decyzje odmowne.
Decyzja, której dotyczył rozpatrzony w zaskarżonym postanowieniu wniosek o wstrzymanie jej wykonania, została wydana w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu zwrotu płatności wynikającej z umowy o dofinansowanie projektu pn. "Budowa Regionalnego Centrum [...]", miała więc charakter odmowny. Decyzja ta nie stanowi aktu kwalifikującego się do wykonania, albowiem nie nakłada na stronę skarżącą żadnych obowiązków podlegających wykonaniu w sposób dobrowolny, czy też przymusowy. Negatywne ustosunkowanie się właściwego organu do starań zobowiązanego o umorzenie wcześniej powstałych należności nie wykreowało nowej sytuacji skarżącego w sferze jego obowiązków (postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2013 r., II GZ 270/13, niepubl., dostępne w CBOSA). Poprzez wstrzymanie wykonania decyzji odmawiającej umorzenia należności nie można doprowadzić do wstrzymania ewentualnej egzekucji tych należności. Podstawą obowiązku zapłaty należności publicznoprawnej jest bowiem decyzja nakładająca na stronę skarżącą obowiązek jej zwrotu (tzn. decyzja Zarządu Województwa z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...]), a nie decyzja odmawiająca ich umorzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.