Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie WIkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2008 r. w Gorzowie WIkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] reprezentowanej przez przedstawicieli ustawowych - [...] o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Lubuskiego Kuratora Oświaty w Gorzowie WIkp. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy objęcia nauczaniem indywidualnym postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 1. ustanowić adwokata.
R. G. i E. G. w imieniu małoletniej M. G. złożyli wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku podali, iż znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, ich łączny dochód przypadający na czteroosobową rodzinę z tytułu renty oraz świadczeń rodzinnych wynosi 1.321,28 zł. R. G. i E. G. wskazali, że M. G. jest osobą niepełnoprawną. Nadto oświadczyli, że część renty podlega egzekucji (196,82 zł).
Wniosek zawiera usprawiedliwione podstawy.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.) prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.). Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 r. (FZ 478/04, niepublikowane) stwierdził, że opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 ustawy zasadniczej. Dlatego też muszą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby czy osób na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącej z obowiązku ich ponoszenia.
W niniejszej sprawie z uwagi na fakt, iż M. G. jest osobą małoletnią, należało ocenić sytuację materialną jej przedstawicieli ustawowych (rodziców). Fakty podane przez R. G. i E. G. świadczą o ich trudnej sytuacji materialnej. Dysponują bowiem niewielkim dochodem 1.321,28 zł, nadto ich córka jest osobą niepełnosprawną. Także E. G. choruje, ponosi znaczne wydatki związane z zakupem leków.
W świetle zasad doświadczenia życiowego uprawniony jest zatem wniosek, iż środki pieniężne pozwalają jedynie na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych wskazanych osób.
W konkluzji należy stwierdzić, że wniosek skarżącej reprezentowanej przez przedstawicieli ustawowych o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zawiera usprawiedliwione podstawy i dlatego został w całości uwzględniony. Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.