Dnia 19 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego na skutek wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
D.T. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2013 roku [...]. Zaskarżonym rozstrzygnięciem organ ten utrzymał w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] września 2013 r. nr [...] orzekającą o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 2080,00 zł, przyznanego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką.
Skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podniósł, iż jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w urzędzie pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, na utrzymaniu siostry pobierającej świadczenie emerytalne w wysokości ok. 1246 zł, na nim oraz na siostrze spoczywa ciężar pokrycia wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem domu, nie posiada żadnych oszczędności.
Wykonanie wydanej wobec niego decyzji w przedmiocie obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego w kwocie 2080,00 zł mogłoby go narazić na utratę płynności finansowej, konieczność zaciągnięcia pożyczki celem uiszczenia kwoty, której zwrot orzeczono w zaskarżonej decyzji oraz jeszcze bardziej pogorszyć i tak trudną sytuację materialną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Wprawdzie w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że instytucja wstrzymania wykonania powinna być z dużą ostrożnością stosowana w przypadku decyzji nakładających obowiązek uiszczenia określonej kwoty pieniężnej, gdyż w razie ewentualnego uznania przez sąd takiego rozstrzygnięcia za niezgodne z prawem uiszczone na jej podstawie świadczenie pieniężne może zostać stronie zwrócone, jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy, na obecnym jej etapie, wykonanie wobec skarżącego (który jest osobą bezrobotną i znajduje się w trudnej sytuacji materialnej) zaskarżonej decyzji w drodze egzekucji kwoty ponad 2 tys. zł - zanim sąd wypowie się w kwestii jej zgodności z prawem - istotnie może narazić go na wystąpienie skutków trudnych do odwrócenia.
Na marginesie należy zaznaczyć, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu ma charakter tymczasowy i jak wskazuje treść art. 61 § 6 p.p.s.a., upada ono w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.
W konsekwencji, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.