Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z dnia [...] lutego 2015r. Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, skargę na decyzję tego organu [...] sierpnia 2014 r., nr [...], którą uchylono decyzję Wójta Gminy z dnia [...] kwietnia 2014 r. ([...]) o ustaleniu B.S. opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości i umorzono postępowanie organu I instancji w całości.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego, wskazując, że działając w ramach autokontroli decyzją z dnia [...] marca 2015 r., nr [...], uwzględniło w całości skargę Prokuratora Rejonowego, jednocześnie uchylając zaskarżoną decyzję SKO z dnia [...] sierpnia 2014r., jak i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia [...] kwietnia 2014r. i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Zarządzeniem z dnia 15 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wezwał stronę skarżącą do zajęcia, w związku z ww. decyzją, aktualnego stanowiska w sprawie.
W odpowiedzi na to wezwanie Prokurator, pismem z dnia [...] kwietnia 2015 r., wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na uwzględnienie zarzutów skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie sądowoadministracyjne należało umorzyć.
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej zwanej jako ppsa), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie to stało się bezprzedmiotowe z przyczyn innych niż wymienione w pkt 1 i 2 wskazanego przepisu. Jedną z przyczyn bezprzedmiotowości postępowania jest uwzględnienie przez organ skargi w całości na podstawie art. 54
§ 3 ppsa, czyli zastosowanie przez ten organ tzw. instytucji autokontroli (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2009, s. 184, 436-437).
Zgodnie z treścią art. 54 § 3 ppsa organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Celem wskazanej autokontroli jest umożliwienie organom administracji publicznej ponownej weryfikacji własnego działania bez konieczności angażowania sądu administracyjnego w ocenę jego zgodności z prawem (Postępowanie sądowoadministracyjne, Komentarz,
T. Woś, Warszawa 2009). Warunkiem skorzystania przez organ z ww. instytucji, jest uwzględnienie skargi w całości, tj. uwzględnienie jej co do istoty. Skutkiem takiego działania jest nie tylko uchylenie objętej skargą decyzji, ale także ostateczne orzeczenie co do istoty sprawy albo umorzenie postępowania (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 68/12, (publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.nsa.gov.pl).
Sąd zważył, iż w przedmiotowej sprawie zaistniała powyższa sytuacja, bowiem Samorządowe Kolegium Odwoławcze, uwzględniło w całości skargę Prokuratora Rejonowego, uchylając swoją decyzję z dnia [...] sierpnia 2014 r. oraz decyzję Wójta Gminy z dnia [...] kwietnia 2014r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Ponadto strona skarżąca wniosła o umorzenie postępowania z uwagi na uwzględnienie zarzutów skargi.
Skorzystanie przez organ, którego decyzję zaskarżono, z przewidzianej w art. 54 § 3 ppsa instytucji autokontroli podejmowanych aktów czyni wywołane skargą postępowanie sądowe bezprzedmiotowym z uwagi na to, że wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji skutkuje brakiem przedmiotu postępowania przed sądem administracyjnym. To z kolei, jak już wyżej wskazano, prowadzi do umorzenia postępowania z uwagi na treść art. 161 § 1 pkt 3 ppsa. Stanowisko takie potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w postanowieniu z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt
I OSK 1168/05, LEX nr 321161 oraz w wyroku z dnia 25 października 2005 r., sygn. akt II OSK 85/05, LEX nr 188791.
W świetle powyższych okoliczności, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa w związku z art. 54 § 3 ppsa, orzeczono jak w sentencji postanowienia.