Dnia 8 czerwca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata J.L. o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w sprawie ze skargi C.N. i D.N. na decyzję Dyrektora Centrum Pomocy Społecznej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim adwokatowi J.L. kwotę 360 złotych (trzysta sześćdziesiąt) powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącym.
Pismem datowanym na dzień [...] lutego 2011 r. C.N. i D.N. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Dyrektora Centrum Pomocy Społecznej z dnia [...] grudnia 2010r. ([...]) w przedmiocie zasiłku okresowego.
Postanowieniem z dnia 22 marca 2011 r. referendarz sądowy, po rozpatrzeniu wniosku PPF skarżących o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, ustanowił dla C.N. i D.N. adwokata.
Pismem z dnia [...] marca 2011 r. Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała, że dla skarżących został wyznaczony adwokat w osobie adw. J.L..
Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił ww. skargę C.N. i D.N. z uwagi na to, iż dotyczyła decyzji wydanej w l instancji postępowania administracyjnego.
Pismem z dnia [...] maja 2011 r., skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i przesłanym do wiadomości skarżących, adwokat J.L. stwierdził brak podstaw do wniesienia w niniejszej sprawie skargi kasacyjnej. Ponadto wniósł o przyznanie kosztów według norm przepisanych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu na rzecz C.N. i D.N., które nie zostały ani w całości, ani też w części opłacone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270 z późn. zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a.". wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Pełnomocnikowi ustanowionemu na podstawie art. 244 p.p.s.a. należy się wynagrodzenie, w zakresie określonym w art. 250 p.p.s.a., jedynie za pomoc prawną rzeczywiście udzieloną. Decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu i że sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek Sądu w zakresie ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona. O ile w przypadku sporządzenia skargi kasacyjnej fakt udzielenia pomocy prawnej z urzędu wynika z wniesienia skargi, o tyle w przypadku opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wyrazem udzielenia pomocy prawnej jest opinia sporządzona na piśmie i doręczona przez pełnomocnika stronie. Opinię bowiem sporządza się dla strony i w jej interesie.
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżący pismem z dnia [...] maja 2011 r. otrzymali przedmiotową opinię.
Mając na względzie przedstawione wyżej okoliczności, Sąd uznał, że pełnomocnikowi należy przyznać zarówno wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 240 zł, na podstawie § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), jak i wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 120 zł zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia. Powyższe koszty podlegają podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług, określoną dla tego typu czynności (§ 2 ust. 3 rozporządzenia).
Wobec tego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.