Dnia 28 lutego 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.B. na decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] października 2016 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego, działając jako organ I instancji, wymierzył M.B., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą "K", kare pieniężną w kwocie 12.000 zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry. Decyzja została doręczona stronie dnia 10 października 2016 r. Natomiast dnia 19 października 2016 r. do Urzędu Celnego wpłynęło odwołanie M.B., reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika adw. K.B., od powyższej decyzji z dnia [...] października 2016 r., które następnie zostało przekazane przez organ I instancji, wraz z aktami sprawy i ustosunkowaniem się do podniesionych zarzutów, organowi odwoławczemu, tzn. Dyrektorowi Izby Celnej.
Pismem z dnia [...] listopada 2016r. pełnomocnik M.B., w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Celnej, przedłożył odpis pełnomocnictwa do reprezentowania strony w niniejszej sprawie, którą organ odwoławczy zarejestrował pod numerem [...], w którym podał adres do doręczania korespondencji droga elektroniczną.
Z kolei pismem z dnia [...] listopada 2016 r. pełnomocnik strony wniósł do Dyrektora Izby Celnej o natychmiastowe wstrzymanie kierowania korespondencji na dotychczasowy, błędnie podany, nieistniejący adres elektroniczny, podając jednocześnie prawidłowy adres poczty elektronicznej.
Jednocześnie pełnomocnik strony wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej, wydaną w sprawie odwołania od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej, wskazując numer wydanej w pierwszej instancji decyzji [...], wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej wskazując, iż do dnia wniesienia skargi nie wydano decyzji rozstrzygającej w przedmiocie odwołania strony od decyzji organu I instancji z dnia [...] października 2016 r. nr [...].
Z kolei pismem z dnia [...] stycznia 2017 r. pełnomocnik skarżącej, odpowiadając na wezwanie Sądu, sprostował treść skargi wskazując, iż organem, którego czynność zaskarżono jest nie Dyrektor Izby Celnej lecz Dyrektor Izby Celnej, a nadto cofnął skargę oraz złożony wraz z nią wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Na wstępie wskazać należy, iż skarga w niniejszej sprawie została zarejestrowana jako wniesiona na decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] października 2016 roku nr [...], gdyż numer jedynie tej decyzji podano w skardze. Z kolei Dyrektor Izby Celnej do dnia wniesienia skargi nie wydał w sprawie rozstrzygnięcia. W konsekwencji brak było podstaw do przyjęcia, że skarga została wniesiona na akt tego organu.
Przechodząc do wyjaśnienia motywów orzeczenia należy zaznaczyć, iż badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności.
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718), dalej w skrócie p.p.s.a., skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).