Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: 1) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości, 2) oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie
Skarżąca, na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, wystąpiła o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata z urzędu, wniosek swój motywując trudną sytuacją materialną. Z treści formularza wynika, że nie posiada żadnego majątku, utrzymując się wyłącznie z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1400 zł brutto miesięcznie. Na wezwanie referendarza sądowego skarżąca wyjaśniła, że obecnie zamieszkuje o znajomych, którzy nie wyrazili zgody na ujawnienie ich danych, a od dwóch miesięcy jest zatrudniona. Do druku formularza dołączona została informacja o dochodach oraz zaliczkach pobranych na podatek dochodowy, wystawiona przez Powiatowy Urząd Pracy w C., z treści której wynika, że M. L. uzyskała w 2011 r. dochód w wysokości 3986 zł. Strona dołączyła również zaświadczenie wystawione przez jej pracodawcę, z treści którego wynika, że jej dochód netto to kwota 1059 zł miesięcznie.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).
Podane przez skarżącą okoliczności pozwalają stwierdzić, że jej sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnione jest uwzględnienie złożonego wniosku w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych.
Skarżąca w dostateczny sposób uprawdopodobniła, że przez dłuższy okres czasu pozostawała bez zatrudnienia, co miało bezpośredni wpływ na jej sytuację materialną. Fakt, że obecnie uzyskuje dochód w wysokości ponad 1000 zł miesięcznie netto co prawda świadczy o poprawie jej kondycji materialnej, nie na tyle jednak, aby można było z całym przekonaniem stwierdzić, że będzie w stanie samodzielnie ponieść koszty postępowania sądowego. Nadto w ubiegłym roku jedynym źródłem utrzymania się strony był zasiłek dla bezrobotnych, a wobec tego nie miała ona możliwość wygospodarować z uzyskiwanego dochodu środków pozwalających na samodzielne opłacenie kosztów sądowych. Oddalając wniosek w pozostałym zakresie pod uwagę wzięto, że skarżąca ma obecnie źródło stałego dochodu. Nie jest to co prawda dochód wysoki, nie mniej jednak zauważyć trzeba, że przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym mogą w pierwszej kolejności oczekiwać osoby pozbawione źródeł stałego dochodu oraz majątku. Skarżąca, jak wcześniej wskazano uzyskuje obecnie stały dochód, a tym samym nie może być uznana za osobę, w stosunku do której uzasadnione byłoby przyznanie prawa pomocy w pełnym, wnioskowanym zakresie.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.