skarg T. S. oraz R. A. na uchwałę Rady Gminy Suszec w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na skutek wniosku skarżącej R. A. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg T. S. oraz R. A. na uchwałę Rady Gminy Suszec z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr VIII/59/2015 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na skutek wniosku skarżącej R. A. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 7 stycznia 2016 r. p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 7 stycznia 2016 r.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 7 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargi T. S. oraz R. A. na uchwałę Rady Gminy Suszec z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr VIII/59/2015 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Pismem z dnia 1 lutego 2016 r. pełnomocnik skarżącej R. A. wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku. W jego uzasadnieniu wskazano, że pełnomocnik w dniu [...] r. przeszła zabieg operacyjny i pozostawała w szpitalu przez 3 dni. Przedkładając zaświadczenia lekarskie pełnomocnik podała, że w okresie od dnia 6 stycznia do dnia 31 stycznia 2016 r. była niezdolna do pracy i dopiero po powrocie do pracy w dniu 1 lutego 2016 r. telefonicznie ustaliła w Sądzie treść wyroku z dnia 7 stycznia 2016 r. Pełnomocnik wskazywała, że ze względu na zły stan zdrowia do końca stycznia 2016 r. nie była w stanie wykonywać obowiązków zawodowych, w szczególności nie miała możliwości ustanowienia pełnomocnika substytucyjnego. Wreszcie pełnomocnik podniosła, że jakakolwiek aktywność zawodowa w tym okresie mogłaby zostać uznana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za przesłankę do utraty prawa do zasiłku.

Organ administracji publicznej ustosunkowując się do przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu w piśmie z dnia 3 marca 2016 r. wniósł o jego oddalenie. Podniesiono, że pełnomocnik powołując się na zabieg operacyjny nie wskazała, czy zabieg ten był zabiegiem planowanym, czy też jego wykonanie stało się konieczne nagle, w sposób nieprzewidywalny. Ponadto na obu załączonych do wniosku zaświadczeniach lekarskich zaznaczono, że chory może chodzić. Organ zwrócił także uwagę, że pełnomocnik wykonuje swoją praktykę w formie spółki partnerskiej, stąd powierzenie innemu radcy prawnemu sporządzenia wniosku o uzasadnienie ewentualnego wyroku nie powinno nastręczać trudności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. ), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. O braku winy można mówić wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody przezwyciężyć nawet przy użyciu największego wysiłku (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 października 2002 r., sygn. akt V SA 793/03, Mon. Praw. 2002, nr 23, s. 1059). Pojęcie winy strony w uchybieniu terminu w postępowaniu sądowym obejmuje także swym zakresem winę osób trzecich, które strona upoważniła do dokonania określonej czynności (por. wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2002 r., I SA/Gd 1676/99, POP 2002, z. 12, poz. 148). W konsekwencji nie tylko wina strony, lecz również innych osób, w tym pełnomocnika, gdy pełnomocnik reprezentuje stronę w postępowaniu, wyłącza możliwość przywrócenia terminu.

Strona 1/3