Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 7 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku w gminie w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy A. Z. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych powołując się na trudną sytuację materialną. Z treści formularza wynika, że wnioskodawczyni studiuje (na dwóch kierunkach), utrzymując się ze stypendiów (socjalnego i naukowego), a zarazem nie posiada żadnego majątku - w tym oszczędności, papierów wartościowych, nieruchomości bądź też przedmiotów, których wartość przekraczałaby 3.000 euro. We wniosku strona wskazała, że okresowo przebywa u rodziny, która jednakże nie jest w stanie udzielić jej wsparcia materialnego, ze względu na brak wystarczających dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Na wezwanie referendarza sądowego strona skarżąca nadesłała szereg dokumentów obrazujących jej sytuację materialną, w tym wysokość dochodów uzyskiwanych z tytułu stypendiów, zestawienie stałych, miesięcznych wydatków oraz książkę przychodów i rozchodów dotyczącą działalności gospodarczej prowadzonej przez jej rodziców.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Mając na uwadze okoliczności powołane przez A. Z. uznano, że jej sytuacja materialna odpowiada przesłankom wskazanym w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., co uzasadnia uwzględnienie złożonego wniosku.
W pierwszej kolejności wypada zwrócić uwagę na fakt, że wnioskodawczyni co do zasady zamieszkuje poza domem rodzinnym, albowiem studiuje w K. Jedynym źródłem jej utrzymania się są stypendia (naukowe i socjalne). Przyznanie stypendium socjalnego stanowi potwierdzenie tezy o trudnej sytuacji materialnej rodziny wnioskodawczyni, albowiem tego rodzaju świadczenie uzyskać można wówczas, gdy wysokość dochodu na członka rodziny nie przekracza określonego, stosunkowo niskiego pułapu. Co do zasady nie budzi zastrzeżeń, pod względem celowości i zasadności, zestawienie wydatków sporządzone przez wnioskodawczynię. Wskazuje ono, że strona w zasadzie nie ma możliwości zaoszczędzenia dodatkowych środków, z których możliwe byłoby pokrycie kosztów postępowania sądowego. Treść podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dotyczącej działalności gospodarczej prowadzonej przez rodziców wnioskodawczyni wskazuje zaś na to, że przychody osiągane z tego tytułu nie są na tyle wysokie aby możliwym było udzielenie córce wsparcia poprzez wyłożenie środków niezbędnych na pokrycie kosztów postępowania sądowego. Na koniec miesiąca sierpnia działalność ta generowała stratę.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.