Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy R.G. wystąpił o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie fachowego pełnomocnika - adwokata z urzędu. W druku formularza podał, że w gospodarstwie domowym pozostaje z przysposobioną córką, nie posiada żadnego majątku, a utrzymuje się z emerytury w wysokości 993 zł netto miesięcznie, a jego przysposobione potomstwo otrzymuje rentę oraz świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 1844 zł netto miesięcznie. Skarżący podał, że co miesiąc na media przeznacza 350 zł; na koszty leczenia 620 zł a pozostałe koszty utrzymania pochłaniają 1100 zł.
Pismem z dnia 28 lipca 2016 r. referendarz sądowy wezwał skarżącego do uprawdopodobnienia okoliczności powołanych we wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez:
- udokumentowanie wysokości wydatków związanych z utrzymaniem się, tj. opłat za energię elektryczną, dostawy wody, odbiór śmieci, usługi telekomunikacyjne, wykup lekarstw, itp.,
- udokumentowanie aktualnej wysokości dochodów uzyskiwanych przez skarżącego z tytułu emerytury oraz świadczeń uzyskiwanych przez przysposobioną (renty oraz świadczenia rodzinnego),
- podanie rodzaju (dom, mieszkanie) oraz powierzchni nieruchomości, w której strona zamieszkuje wraz z rodziną.
W odpowiedzi R. G., w piśmie procesowym z dnia 10 sierpnia 2016 r. wyjaśnił, że w oparciu o służebność dożywocia zajmuje lokal mieszkalny o pow. 65 m2 w budynku mieszkalnym należącym do G. i M. L. Wskazał przy tym, ze nie dysponuje fakturami umożliwiającymi ustalenie kosztów utrzymania mieszkania oraz wykup lekarstw.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że skorzystanie z tej formy prawa pomocy zostało przewidziane dla osób, które znajdują się w wyjątkowo trudnym położeniu materialnym a z przedstawionych okoliczności wynika, że nawet przy najdalej idących wysiłkach nie są w stanie samodzielnie wygospodarować środków na ten cel. W realiach rozpoznawanej sprawy złożony nie wniosek zasługuje na uwzględnienie albowiem sytuacja materialna wnioskodawcy rodzi zbyt wiele wątpliwości aby można było bezkrytycznie przyjąć, iż znajduje się on w położeniu uzasadniającym uwzględnienie złożonego przezeń wniosku.