Sprawa ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie wykonania określonych czynności związanych ze stanem technicznym obiektu budowlanego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie wykonania określonych czynności związanych ze stanem technicznym obiektu budowlanego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy

Uzasadnienie

W. G., zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 31 marca 2011 r. został wezwany do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł - zgodnie z treścią § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów, z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

W odpowiedzi, na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, że ze względu na wiek, stan zdrowia oraz szczupłość zasobów majątkowych nie stać go na poniesienie tego rodzaju wydatków. W formularzu wnioskodawca zaznaczył, że utrzymuje się wyłącznie z uzyskiwanego świadczenia emerytalnego, zaś w skład jego majątku wchodzi budynek mieszkalny o pow. 150 m2. Skarżący nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani też przedmiotów, których wartość przekraczałaby 3.000 euro. Wspomniane świadczenie emerytalne strona otrzymuje w wysokości 3175 zł miesięcznie, jednakże z tego 544 zł przeznaczane jest na składkę ubezpieczeniową, 700 zł na alimenty dla małżonki skarżącego, dalsze 792 zł podlega zajęciu komorniczemu. Z pozostałej kwoty wnioskodawca na żywność przeznacza około 600 zł, na lekarstwa 250 - 300 zł, na energię elektryczną 100 zł.

Na wezwanie referendarza sądowego skarżący uprawdopodobnił okoliczności podniesione we wniosku.

Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:

Przyznanie prawa pomocy stanowi odstępstwo od zasady ponoszenia przez strony kosztów związanych z postępowaniem sądowym - art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.)

Zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).

Jedynym źródłem utrzymania się skarżącego jest świadczenie emerytalne. Jednakże, że względu na opisane wyżej zobowiązania alimentacyjne względem małżonki oraz fakt zajęcia części tego świadczenia przez komornika, do dyspozycji strony pozostaje kwota 1476 zł netto (wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym). Niewątpliwie więc nie można więc w tym przypadku mówić o jakiejś szczególnie ciężkiej sytuacji materialnej. Skarżący, jak sam deklarował, ponosi wydatki związane z opłatami za energię elektryczną (84 zł), odbiór odpadów (12 zł - z tym, że skarżący ma w tym zakresie zaległości w kwocie 163 zł), zobowiązanie pieniężne względem "A" (w kwocie 87, 89 zł) oraz na lekarstwa - 125,51 zł. Pozostałą do dyspozycji strony kwota służy zaspokojeniu jego potrzeb osobistych, np. zakupu żywności, odzieży itp. Nie można więc stwierdzić, aby w tej sytuacji konieczność uiszczenia stosunkowo niewielkiej kwoty - 100 zł tytułem wpisu od skargi mogłaby dla skażanego okazać się zbyt trudną i zmusić go do rezygnacji z zaspokojenia potrzeb egzystencjalnych. Należy przy tym pamiętać, że wpis od skargi jest zasadniczym wydatkiem do poniesienia którego strona jest zobowiązana na obecnym etapie postępowania.

Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1