Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. L. na decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 30 września 1999 r. Nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na wniesienie aportem do spółki nieruchomości postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu W. L. uiszczony wpis sądowy od skargi w kwocie 200 zł /słownie: dwieście złotych/.
Skarżący W. L. wniósł skargę na wyżej opisane rozstrzygnięcie wydane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, kwestionując jego prawidłowość. W dniu 13 listopada 2009 r. W. L. uiścił wpis od wniesionej skargi.
Zgodnie z przepisami procedury obowiązującej przed sądem administracyjnym, tj. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym (art. 50 § 1 ustawy). Zgodnie z art. 52 cytowanej ustawy skargę do sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (...). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Skargę do sądu wnosi się do sądu w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie (art. 53 § 1 ustawy). Ponadto, zgodnie z art. 54 § 1 cytowanej ustawy skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
W sprawie nie zostały zachowane wymogi prawne określone wyżej wymienionymi przepisami umożliwiające rozpatrzenie skargi przez Sąd Administracyjny.
W niniejszym stanie faktycznym należy zauważyć, iż skarga została wniesiona na decyzję organu I instancji. Zatem, wbrew dyspozycji art. 52 cytowanej wyżej ustawy, nie zostały wyczerpane środki zaskarżenia w administracyjnym toku instancji, w szczególności - nie złożono odwołania od decyzji organu I instancji do organu II instancji. Ponadto, skargę wniesiono bezpośrednio do sądu, wbrew dyspozycji art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z akt sprawy nie wynika też, że wnoszącemu przysługiwał status strony w postępowaniu administracyjnym, w toku którego wydano kwestionowaną decyzję.
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Sąd odrzuca skargę, gdy jej wniesienie jest niedopuszczalne. Mając na uwadze stwierdzone wyżej uchybienia, należało orzec, jak w sentencji, gdyż skargę wniesioną przez skarżącego dotyczącą wyżej wymienionego rozstrzygnięcia należało uznać za niedopuszczalną.
Jednocześnie wskazać należy, że przepisy k.p.a. przewidują możliwość wzruszenia decyzji ostatecznych. Tego rodzaju postępowania prowadzone są jednak przed właściwymi organami administracji, a nie przed sądem administracyjnym, który powołany jest do kontroli działalności administracji i działa w oparciu o wyżej przedstawione przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Nadto, wobec odrzucenia skargi, działając na podstawie art. 232 § 1pkt 1 lit. a) powołanej ustawy Sąd postanowił zwrócić skarżącemu kwotę 200 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.