Skoro zatem akta postępowań prowadzonych przez izby morskie zawierają szereg dokumentów o charakterze urzędowym, zawierających informację publiczną, zaś dostęp do tych akt regulowany jest przepisem art. 156 Kpk w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich /Dz.U. nr 58 poz. 320 ze zm./, to z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ wynika, że ustawa ta nie narusza unormowań zawartych w powyższych przepisach. Nie znajduje zatem zastosowania do odmowy udostępnienia akt tryb postępowania określony w ustawie o dostępie do informacji publicznej, przewidujący wydanie decyzji administracyjnej podlegającej zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środków odwoławczych lub otwierającej drogę do wniesienia powództwa do sądu powszechnego.
Odnosząc się do zarzutu skarżącego, wiążącego się z brzmieniem art. 5 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który stanowi, że nie można, z zastrzeżeniem ust. 1 i 2, ograniczać dostępu do informacji o sprawach rozstrzyganych w postępowaniu przed organami państwa, w szczególności w postępowaniu administracyjnym, karnym lub cywilnym, ze względu na ochronę interesu strony, jeżeli postępowanie dotyczy władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne albo osób pełniących funkcje publiczne -w zakresie tych zadań lub funkcji, to należy stwierdzić, że przepis ten odnosi się do wszelkiego rodzaju informacji o sprawach - za wyjątkiem unormowanego odrębnie w aktach rangi ustawowej dostępu do akt.
Wykluczona jest z mocy art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sądowoadministracyjna kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego nad działalnością orzeczniczą Izb Morskich również i w takim zakresie w jakim działalność ta stanowi przejaw wykonywania administracji publicznej i nie jest poddana z mocy przepisu szczególnego (np. art. 16 w związku z art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej) takiej kontroli, gdyż uznać należy, że ustawa o Naczelnym Sądzie Administracyjnym traktuje Izby Morskie jako "inne sądy".
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Marka B. na pismo Prezesa Sądu Okręgowego w G. z dnia 25 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy udostępnienia akt Odwoławczej Izby Morskiej postanawia: odrzucić skargę.
Marek B. zwrócił się do Przewodniczącego Odwoławczej Izby Morskiej przy Sądzie Okręgowym w G. z siedzibą w G. o udostępnienie mu akt sprawy zderzenia statku "LADY ELENA" z jachtem "BIESZCZADY", zakończonej orzeczeniem Izby Morskiej z dnia 20 września 2001 r. w celu napisania artykułu dla miesięcznika "Żagle". W uzasadnieniu wniosku, wnioskodawca wskazał, że ze względu na znaczne zainteresowanie sprawą ze strony środowiska żeglarskiego oraz prewencyjną rolę izb morskich najkorzystniejsze będzie opracowanie artykułu po zaznajomieniu się z aktami Izby Morskiej. Wskazano również i na to, że jeśli akta będą dostępne dopiero po zakończeniu procedury przed Odwoławczą Izbą Morską to czytelnicy będą mogli zapoznać się z artykułem dopiero po sezonie żeglarskim 2002 r. Mogą w ten sposób opóźnić się istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żeglugi informacje, o ile z akt Izby Morskiej wynika konieczność wydania większej ilości zaleceń, niż wynika to z orzeczenia Izby Morskiej.
Pismem z dnia 25 stycznia 2002 r. Przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej odmówił uwzględnienia powyższego wniosku, powołując się na przepisy art. 156 par. 1 Kpk w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich /Dz.U. nr 58 poz. 320 ze zm./ oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/. W piśmie wskazano, że ujawniony we wniosku zamiar ewentualnego sformułowania przez wnioskodawcę dalszych zaleceń, niż wydane przez Izbę Morską przy Sądzie Okręgowym w G. z siedzibą w Gdyni przed rozpoznaniem sprawy przez Odwoławczą Izbę Morską, która będzie rozważała m.in. kwestię zaleceń nie uzasadnia dostępu do akt, tym bardziej, że wnioskodawca był obecny na rozprawie przed Izbą Morską I instancji.
Pismem z dnia 2 lutego 2002 r. Marek B. odwołał się od powyższego rozstrzygnięcia do Prezesa Sądu Okręgowego w G., domagając się zmiany decyzji Przewodniczącego Odwoławczej Izby Morskiej i udostępnienia mu żądanych akt. W uzasadnieniu wskazano, że interes wnioskodawcy nie może podlegać ocenie dokonywanej przez organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, a takiej oceny dokonał w istocie Przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej. Postępowanie w sprawie zderzenia jachtu "Bieszczady" dotyczy władzy publicznej - Urzędu Morskiego w G. oraz przedsiębiorstwa wykonującego zadania publiczne - Polskiego Rejestru Statków.
Pismem z dnia 25 lutego 2002 r. Prezes Sądu Okręgowego w G. poinformował wnioskodawcę, iż nie znalazł podstaw do zmiany decyzji Przewodniczącego Odwoławczej Izby Morskiej w sprawie odmowy udostępnienia akt dotyczących sprawy zderzenia jachtu "Bieszczady". W uzasadnieniu wskazano, że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/. Jak stanowi art. 1 ust. 2 cytowanej ustawy przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmiennie zasady i tryb dostępu do informacji publicznych, a taką odmienną regulacją są przepisy kodeksu postępowania karnego, które w sprawie mają zastosowanie. Zasadnie zatem Przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej odmówił dostępu do akt sprawy kierując się dyspozycją art. 156 par. 1 Kpk do stosowania którego odsyła art. 20 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich /Dz.U. nr 58 poz. 320 ze zm./. Ponadto decyzja Przewodniczącego Odwoławczej Izby Morskiej jest również prawidłowa merytorycznie, zważywszy na etap postępowania w sprawie oraz fakt, iż wnioskodawca ma prawo udziału w posiedzeniach Izb Morskich.