Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w G. na decyzję Wojewody z dnia 2 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia pozwolenia na budowę postanawia: odmówić B Spółce z o.o. w G. dopuszczenia do udziału w sprawie.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku A Spółka z o.o. w G. wniosła o uchylenie opisanej wyżej decyzji Wojewody z dnia 2 kwietnia 2008 r. utrzymującej w mocy decyzję Starosty z dnia 8 lutego 2008 r. przenoszącej decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę wydanej na rzecz skarżącej Spółki dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wbudowanym, instalacją oraz przyłączem energetycznym na działce nr [...] w miejscowości Ł. , gm. K. na rzecz inwestorów M. K. oraz D. P.
Pismem z dnia 10 lutego 2009 r. B Spółka z o.o. w G. wniosła o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania, wskazując w uzasadnieniu wniosku, że jest właścicielem nieruchomości, na której ma miejsce budowa, w związku z czym ma oczywisty interes prawny. Wnioskodawca podniósł, że po odstąpieniu przez skarżącą spółkę od umowy przedwstępnej przeniesienia własności i umowy o wybudowanie budynku mieszkalnego z garażem obejmującej przedmiotową inwestycję, zawarł ze skarżąca Spółką porozumienie odnośnie zakończenia tejże inwestycji. Zdaniem wnioskodawcy przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę na rzecz M. K. oraz D. P. spowodowałoby niemożność realizacji wymienionego porozumienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) udział w charakterze uczestnika może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego. Tylko przepisy prawa materialnego, stanowiąc podstawę interesu prawnego, stwarzają określonemu podmiotowi legitymację procesową strony, który to - zgłaszając żądanie dopuszczenia do udziału w sprawie - powinien ów interes wykazać. Stwierdzenie interesu prawnego sprowadza się do ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa materialnego a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegającego na tym, że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację prawną podmiotu w zakresie jego pozycji materialnoprawnej. Jeżeli natomiast akt stosowania tej normy nie wywiera bezpośredniego wpływu na sferę sytuacji prawnej danego podmiotu, wówczas nie można mówić o interesie prawnym strony, a więc także o statusie strony w postępowaniu, w którym dochodzi do konkretyzacji danej normy prawnej (wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2000 r. sygn. akt III SA 1876/99). Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest sytuację, w której dany podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, nie może jednak tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, mającego stanowić podstawę skierowanego żądania w zakresie podjęcia stosownych czynności przez organ administracji (wyrok NSA z dnia 27 września 1999 r. sygn. akt IV SA 1285/98). Podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma więc przymiotu strony postępowania administracyjnego i nie jest legitymowany do kwestionowania zapadłych w tym postępowaniu rozstrzygnięć.