Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Oddział na decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie zmiany decyzji dotyczącej pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych postanawia odrzucić skargę.
Skarga A. na decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2016 r. nr [....] jest niedopuszczalna.
Przede wszystkim bowiem A. nie posiada legitymacji do złożenia skargi na kwestionowaną w sprawie decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) stanowi, że uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Z przepisu tego wynika, że organizacja społeczna jest uprawniona do wniesienia skargi w sprawach dotyczących innych podmiotów o ile kumulatywnie spełnione są dwa warunki tj. sprawa dotyczy jej statutowej działalności i gdy brała udział w postępowaniu administracyjnym dotyczącym tej sprawy. Niespełnienie jednego z tych warunków powoduje, że organizacja taka nie posiada legitymacji skargowej w świetle art. 50 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przy czym przesłanka udziału organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym ma charakter obiektywny, a jej istnienie lub nieistnienie nie budzi wątpliwości, natomiast kwestia objęcia przedmiotu sprawy zakresem statutowej działalności organizacji społecznej może być przedmiotem badania przez sąd administracyjny (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 149-150).
Nie może zatem wnieść skargi organizacja społeczna, która została z mocy prawa wyłączona od udziału w postępowaniu administracyjnym, nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, gdyż przepisy prawa nie przewidują takiej formy jej udziału w postępowaniu, lub z własnej woli nie wzięła udziału w toczącym się postępowaniu administracyjnym mimo istnienia takiej możliwości (zob. H. Knysiak - Sudyka, Skarga i skarga kasacyjna w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Komentarz i orzecznictwo, Wydanie III, Wolter Kluwer 2016 r. Lex On - Line).
Z akt niniejszej sprawy wynika bezspornie, że A. nie brało udziału w postępowaniu, w którym wydana została przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków zaskarżona decyzja z dnia 19 stycznia 2016 r. Tym samym A. nie posiada uprawnienia do wniesienia w niniejszej sprawie skargi a ocena ta jest niezależna od zakresu statutowej działalności A.
Ponadto, nie było możliwe wniesienie do wojewódzkiego sądu administracyjnego skargi na decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2016 r. z uwagi na uprzednie niewyczerpanie środków zaskarżenia przysługujących od tej decyzji.
Art. 52 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Z powołanego przepisu wynika, że dopóki stronie przysługuje prawo wniesienia jakiegokolwiek środka zaskarżenia, dopóty wniesienie skargi na ten akt lub czynność do sądu administracyjnego jako przedwczesne jest niedopuszczalne. Dla wypełnienia warunku wyczerpania środków zaskarżenia bezwzględnie konieczne jest uprzednie rozpoznanie wniesionego środka zaskarżenia przez organ administracji publicznej (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2009 r., sygn. akt II GSK 947/08, Legalis).
W niniejszej sprawie warunek wyczerpania środków zaskarżenia w ramach administracyjnego toku instancji nie został spełniony. Od decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2016 r., zgodnie z zawartym w tej decyzji pouczeniem, przysługiwało stronom odwołanie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wniesienie skargi przez podmiot do tego nieuprawniony oraz wniesienie skargi bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jakie służyły w sprawie czyni skargę niedopuszczalną. Skarga niedopuszczalna, podlega zaś odrzuceniu, na mocy art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, orzekł jak w postanowieniu.