Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojskowego Komendanta Uzupełnień w S.G. na orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej z dnia 4 czerwca 2002 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do służby wojskowej postanawia odrzucić skargę.
Skarżący Wojskowy Komendant Uzupełnień w S. G. wniósł skargę na orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej z dnia 4 czerwca 2002 r., która uznała poborowego K. Ł. za niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju i zaliczyła go do kategorii zdrowia "D".
Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sadów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Stosownie do treści art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, zaś zgodnie z § 2 powołanego przepisu uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Podobnie kwestia legitymacji do wniesienia skargi była uregulowana w ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.), która obowiązywała w chwili wniesienia skargi. Zgodnie z art. 33 ust. 2 tej ustawy uprawnionym do wniesienia skargi był każdy, kto miał w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób.
Z powołanych przepisów wynika, że istotne znaczenie dla oceny legitymacji do wniesienia skargi ma wyjaśnienie pojęcia "interesu prawnego". Stwierdzenie "interesu prawnego", sprowadza się do ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między sferą indywidualnych praw i obowiązków wnoszącego skargę, a zaskarżonym aktem lub czynnością organu administracji. Innymi słowy interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku (por. wyrok NSA z dnia 3.06.1996 r., opublikowane w ONSA z 1997 r., nr 2, poz. 89). Istotą interesu prawnego jest jego związek z konkretną normą prawa materialnego - taką normą, którą można wskazać jako jego podstawę i z której podmiot legitymujący się tym interesem może wywodzić swoje racje (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 30.06.1999 r. IV SA 629/97, System Informacji Prawnej Lex nr 47855).