Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/BK 37/15, zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2015r., oddalającym skargę W. K. na decyzję P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania
W piśmie z dnia 11 maja 2020r. skarżący W. K. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o ponowne rozpatrzenie jego sprawy dotyczącej choroby zawodowej, jaką jest borelioza. Wyjaśnił, że orzeczeniu Kliniki Chorób Zawodowych i Toksykologii Oddziału Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy odrzucono diagnozę choroby zawodowej z powodu braku leczenia na rumień wędrujący w trakcie stosunku pracy, tymczasem on z tym orzeczeniem się nie zgadza i wnosi o skierowanie sprawy do innego biegłego. Dodatkowo skarżący oświadczył, że nie ubiegał się wcześniej o zmianę biegłego ponieważ żaden reprezentujący go prawnik nie poinformował go o takiej możliwości.
W odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II tut. sądu skarżący sprecyzował, że wnosi o wznowienie postępowania sądowego z jego skargi zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 37/15 i powołanie innego biegłego sądowego. Skarżący zaznaczył jednocześnie, że w opinii nie został zamieszczony odpis wykonania badania krwi w kierunku IgG, tzn. współczynnika zakażenia dawnego.
P. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w B. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie. Organ podniósł, że przedstawione w skardze zastrzeżenia do orzeczenia biegłego nie mieści się w pojęciu "okoliczności faktycznych", ani "środek dowodowy", o jakich mowa w treści art. 273 § 2 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.
Złożona w niniejszej sprawie skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu.
Stosownie do art 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a."), można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem, jednakże wyłącznie w przypadkach przewidzianych w dziale VII tej ustawy. Regulacja ta nie pozostawia wątpliwości co do nadzwyczajnego charakteru omawianej instytucji, który, co wymaga podkreślenia, przejawia się w możliwości jej zastosowania wyłącznie względem prawomocnych orzeczeń (wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego) kończących postępowanie i tylko na ściśle określonych podstawach, natomiast samo wznowienie dotyczy postępowania sądowoadministracyjnego. Na podstawie art. 270 i n. p.p.s.a. można więc żądać wznowienia wyłącznie postępowania, które toczyło się przed sądem administracyjnym. Uregulowanie to nie odnosi się natomiast do wznawiania innych postępowań, w tym tych, które były prowadzone przed organami administracji publicznej.
W analizowanym przypadku rozróżnienie to ma istotne znaczenie albowiem skarżący nie wskazał konkretnej podstawy wznowienia, a z argumentacji przedstawionej w odpowiedzi na zarządzenie z dnia 18 maja 2020r., wynika, że skarżący kwestionuje prawidłowość orzeczenia lekarskiego wydanego na etapie postępowania administracyjnego prowadzonego w sprawie stwierdzenia u niego choroby zawodowej.