Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA S. Prutis, Sędziowie NSA J. Bujko (spr.), G. Gryglaszewska, Protokolant A. Bazydło, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi G. Cz. na czynność Starosty S. z dnia [...] kwietnia 2003 r. w przedmiocie ustalenia i pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu p o s t a n a w i a odrzucić skargę.-
Skargą z 26 czerwca 2003r. skarżący G. Cz. zakwestionował w trybie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym czynność Starosty Powiatowego w S., polegającą na ustaleniu na kwotę 1.000, 00 zł. i pobraniu od skarżącego w tej kwocie opłaty za wydanie karty pojazdu sprowadzonego przez stronę z zagranicy samochodu osobowego marki Volkswagen Golf. Zdaniem strony organ błędnie uznał, że pojazd był w państwie pochodzenia - Belgii jedynie czasowo lub warunkowo dopuszczony do ruchu, ani nie był też tam wyrejestrowany, a to nakazywało pobranie opłaty za wydanie karty pojazdu jedynie w wysokości 500, 00 zł. Jak wynika z akt sprawy skargę skarżący wniósł po tym, jak Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. postanowieniem z [...] czerwca 2003r. stwierdziło niedopuszczalność zażalenia strony na czynność pobrania opłaty przez organ rejestracyjny uznając, iż taką czynność można podważać przed NSA na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
Starosta Powiatu w S. wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując ustalenie, że pojazd sprowadzony przez skarżącego został zarejestrowany w Belgii warunkowo, celem wywiezienia go za granicę, o czym świadczą zapisy w dowodzie rejestracyjnym "dowód ten ważny jest w sprawach urzędu celnego, zgodnie z warunkami zawartymi w przepisach celnych" oraz zapis "eksport". W takich przypadkach opłata za wydanie karty pojazdu wynosi 1.000, 00 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia [...] XI 2003r., wydanym w sprawie [...] odrzucił skargę G. Cz., gdyż nie wezwał on organu - zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy z 11 V 1995r. o NSA (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) - do usunięcia naruszenia prawa, co stanowi formalny warunek otwierający drogę do sądu administracyjnego.
Po otrzymaniu tego postanowienia G. Cz. zwrócił się do Starosty S. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa (pismo z 29 XII 2003r. - k. 44 akt administracyjnych). Pismem z dnia 21 I 2003r. organ udzielił odpowiedzi odmownej, doręczonej stronie 27 I 2004r. (k. 46). W dniu 18 III 2004r. G. Cz. ponownie zaskarżył wymieniona na wstępie czynność do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż skarga została wniesiona po upływie ustawowego terminu i z tego powodu podlega odrzuceniu. Zgodnie z art. 53 § 2 w zw. z art. 52 § 3 ustawy z 30 VIII 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skargę do Sądu wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Ponieważ skarżącemu odpowiedź taka została udzielona w dniu 27 I 2004r., termin do zaskarżenia czynności upłynął z dniem 26 II 2004r. Skarga została więc wniesiona po upływie terminu i podlega odrzuceniu zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 wymienionej wyżej ustawy z dnia 30 VIII 2002r. Z tych względów orzeczono, jak w sentencji.