1. Spory na tle rozpatrywania wniosków o zwrot pobranych opłat za wydanie karty pojazdu, mogą być rozstrzygane wyłącznie w drodze postępowań cywilnych przed sądami powszechnymi, a nie w drodze administracyjnej, 2. kwestie związane z odpowiedzialnością Skarbu Państwa za tzw. bezprawie legislacyjne tj. szkody wyrządzone wydaniem aktu normatywnego, reguluje art. 417 1 §1 kodeksu cywilnego. Do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w oparciu o art. 417 1 §1 kc
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.B. na czynność Starosty H. wyrażoną pismem z [...] lutego 2006r. Nr [...] w przedmiocie uznania braku podstaw do zwrotu nadpłaconej opłaty za wydanie karty pojazdu p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Skarżący E.B. wystąpił do Starosty H. o zwrot nadpłaconej opłaty za kartę pojazdu, którą to opłatę - w wysokości 500 złotych - musiał uiścić w dniu rejestracji swego samochodu tj. 22 września 2004r., jako warunek odbioru karty pojazdu i innych dokumentów niezbędnych do użytkowania sprowadzonego z zagranicy auta. Skarżący powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006r. (sygn. K6/04), mocą którego orzeczono o niezgodności § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym i z art. 92 ust. 1 oraz 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem Trybunału przewidziana zakwestionowanym paragrafem rozporządzenia opłata za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 złotych została ustalona na poziomie wykraczającym poza zakres upoważnienia ustawowego (tym samym paragraf naruszył art. 92 Konstytucji RP) oraz niezgodnie z art. 217 Konstytucji RP, stanowiąc - ze względu na niewspółmierność kwoty opłaty do rzeczywistych kosztów świadczonej usługi - daninę publiczną o charakterze podatkowym nałożoną aktem podustawowym. Skarżący ponadto podniósł, że pobranie zawyżonej opłaty za kartę pojazdu naruszyło art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską poprzez dyskryminowanie produktów importowanych z innych państw członkowskich (przepis art. 90 TWE zabrania nakładania na produkty innych państw członkowskich podatków wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju, wyższych od tych, które nakłada na produkty krajowe).
W odpowiedzi na to żądanie, Starosta H. pismem z [...] lutego 2006r. poinformował stronę, że nie znajduje podstaw do zwrotu nadpłaconej opłaty za kartę pojazdu, albowiem pobierając ją działał zgodnie z przepisami. Stwierdził, że zakwestionowany przez Trybunał Konstytucyjny przepis rozporządzenia przewidujący 500-złotową opłatę za wydanie karty rejestrowanego pojazdu, sprowadzonego z zagranicy, traci moc obowiązującą z dniem 1 maja 2006r. Nadto dodał, że skarżący może dochodzić swoich praw przed sądem powszechnym w trybie procedury cywilnej.
Skarżący, w kilka dni po doręczeniu mu pisma Starosty, wywiódł do sądu administracyjnego niniejszą skargę, w której podtrzymał żądanie zwrotu nadpłaconej opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości 470 złotych (zdaniem skarżącego pobrana opłata za wydanie karty pojazdu nie powinna była przekroczyć kwoty 30 złotych, tj. kwoty wliczanej przez producenta zagranicznego w cenę nowego auta, jako równowartości kosztów związanych z dostarczeniem karty pojazdu).