Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 września 2016 r. sprzeciwu J. R. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 12 sierpnia 2016 r. w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Prokuratora Apelacyjnego w B. z dnia [...] grudnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o udostępnienie akt p o s t a n a w i a: odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
J. R. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych podając, iż ma na utrzymaniu współmałżonkę E. L., nie posiada majątku, w tym zgromadzonych oszczędności. Skarżący oraz jego współmałżonka przebywają obecnie w zakładach karnych. Wnioskodawca jest inwalidą I grupy otrzymuje rentę i dodatek pielęgnacyjny w łącznej wysokości 980 zł, z której komornik potrąca należności. De facto skarżący dostaje 400 zł miesięcznie. E. L. nie posiada źródeł dochodu. Otrzymywane pieniądze J. R. przeznacza na swoje potrzeby, które nie jest mu w stanie zagwarantować administracja więzienna. J. R. jest osobą schorowaną i posiadającą zadłużenie w bankach i instytucjach na kwotę około 800.000 (k. 277-278).
Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2016 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Sprzeciw od powyższego postanowienia złożył skarżący wskazując, że nie pieniądze jakie mu pozostają w kwocie 400 zł przeznacza na zakup specjalnego wyżywienia (wymagana dieta lecznicza), którego nie jest mu w stanie zagwarantować administracja więzienna. Jako dowód swojej, złej sytuacji zdrowotnej i konieczności przestrzegania diety Skarżący przedłożył zaświadczenie lekarskie z dnia [...] lutego 2002r. oraz postanowienie Sądu Apelacyjnego w G. z dnia [...] grudnia 2007 r. Dodatkowo wnioskodawca oświadczył, że ma na utrzymaniu swoją żonę, która nie posiada źródeł dochodu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Na wstępie należy zaznaczyć, iż sprzeciw został wniesiony skutecznie, co powoduje utratę mocy postanowienia z dnia 12 sierpnia 2016 r., a wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy podlega ponownemu rozpatrzeniu.
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi: dalej powoływanej: p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek skarżącego z dnia 1 sierpnia 2016 r. zawiera żądanie udzielenia prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). Przy czym to na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu, a w szczególności obowiązek wykazania braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania sądowoadministracyjnego bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z powyższego wynika, że obowiązkiem osoby składającej wniosek o przyznanie prawa pomocy jest uprawdopodobnienie i udokumentowanie oświadczeń zawartych we wniosku. Natomiast obowiązkiem sądu jest rzetelna ocena oświadczeń i dokumentów złożonych przez wnioskodawcę pod względem spełnienia bądź niespełnienia przesłanek przyznania prawa pomocy określonych w art. 246 p.p.s.a. (vide: J. Tarno, Prawo o postępowania przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2006, s. 504; B. Dauter i inni, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Wyd. Zakamycze, Kraków 2005, s. 592).