Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. i K. M. o wyłączenie sędziego WSA Jarosława Wichrowskiego w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie budynku postanawia oddalić wniosek o wyłączenie sędziego.
Pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. A. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie budynku.
W dniu [...] stycznia 2017 r. do Sądu wpłynął wniosek A. M. i uczestniczki postępowania K. M. o wyłączenie od orzekania sędziego WSA Jarosława Wichrowskiego zarzucając wskazanemu sędziemu przekroczenie uprawnień podczas orzekania w dniu 16.11.2016 r. i wyjście poza granice ustawy Prawo budowlane tworząc nowe brzmienie art. 51 ust. 5 ustawy Prawo budowlane, co jest niedopuszczalne albowiem wymaga zmiany w art. 178 ust. 1 Konstytucji RP, czyli wykreślenia słowa że sędziowie podlegają ustawom.
Sędzia WSA Jarosław Wichrowski złożył w dniu [...] lutego 2017 r. oświadczenie, że w jego przekonaniu nie zachodzą podstawy do wyłączenia od orzekania w niniejszej sprawie nie są mu znane okoliczności, które mogłyby wywołać jakiekolwiek wątpliwości, co do mojej bezstronności w sprawie, jak również nie występują okoliczności, o jakich mowa w art. 18 § 1 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Stosownie do treści art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718), dalej p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wyłączenia sędziego z mocy ustawy (art. 18), sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Zgodnie z art. 22 § 2 p.p.s.a. postanowienie w przedmiocie wyłączenia jest wydawane po złożeniu wyjaśnienia przez sędziego, którego wniosek o wyłączenie dotyczy.
Jednolicie w orzecznictwie wskazuje się, że wyłączenie na podstawie art. 19 p.p.s.a. powinno odwoływać się do zobiektywizowanych przesłanek, tak aby wątpliwość co do bezstronności sędziego mogła zostać uznana za mającą realne podstawy. Nie wystarcza do zastosowania wskazanego przepisu występowanie u strony podejrzenia, co do braku bezstronności sędziego, czy subiektywne przekonanie strony, co do negatywnego nastawienia sędziego do strony. Także uchybienia proceduralne sędziego mające miejsce w sprawach wnioskodawcy lub w innych sprawach nie są wystarczającą podstawą do wyłączenia w oparciu o art. 19 p.p.s.a., jeśli nie są powiązane z konkretnymi i uzasadnionymi okolicznościami wskazującymi na brak bezstronności. Podobnie okoliczność wielokrotnego orzekania przez sędziego w sprawach tej samej osoby, w których zapadały także orzeczenia niekorzystne dla niej, jak również uchylanie tych orzeczeń przez NSA, nie mogą być uznane za podstawę do wyłączenia sędziego od rozpoznawania pozostałych spraw, toczących się ze skarg i wniosków tej samej strony, lub których uczestnikiem jest ta sama osoba. Brak podstaw do zastosowania art. 19 p.p.s.a. w powyżej opisanych sytuacjach występuje zwłaszcza, gdy sędzia złoży oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia go i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi wątpliwości (vide postanowienia NSA z dnia: 11 września 2012 r., II OZ 704/12, z dnia 13 kwietnia 2012 r., II OZ 259/12, z dnia 4 kwietnia 2012 r., I OZ 21/12, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA).
Zdaniem składu orzekającego argumentacja wniosku skarżącego i uczestniczki postępowania nie wskazuje na istnienie po stronie sędziego WSA Jarosława Wichrowskiego okoliczności mogącej budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności w tej konkretnej sprawie i w rozumieniu wyżej przedstawionym. Podniesienie zarzutów niczym niepopartych, a będących wyłącznie subiektywnym odczuciem strony o stronniczości sędziego - nie może być podstawą do przyjęcia, że mamy do czynienia z iudex suspectus.
Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 178 ust. 1 Konstytucji RP sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji i ustawom. Podejmują rozstrzygnięcia w sposób niezawisły, działając w oparciu o prawo i zgodnie ze swoim sumieniem i wewnętrznym przekonaniem oraz w sposób wolny od jakiegokolwiek nacisku z zewnątrz. Sposobem kwestionowania niekorzystnych, w odbiorze strony, rozstrzygnięć, jest kontrola instancyjna, a nie wniosek o wyłączenie sędziego.
Skład rozpoznający przedmiotowy wniosek o wyłączenie sędziego nie stwierdził również z urzędu w kontrolowanym postępowaniu okoliczności ustawowych uzasadniających wyłączenie na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 - 7 p.p.s.a. (iudex inhabilis).
Ze wskazanych powyżej względów na podstawie art. 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.