Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanowił:
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności z dnia [...] marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanowił: 1. oddalić wniosek o ustanowienie adwokata, 2. umorzyć postępowanie z wniosku w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6209 Inne o symbolu podstawowym 620
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności
Uzasadnienie strona 1/2

I wraz ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek (formularz PPF) D. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Skarżący wniosek uzasadnił trudną sytuacją materialną oraz zdrowotną. Prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Skarżący podał, że uzyskuje pomoc finansową od matki oraz zasiłek okresowy z MPOS. Oświadczył, że nie posiada żadnego majątku, oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Wskazał, że ponosi wydatki związane z zakupem leków oraz opłat za telefon komórkowy.

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:

II Należy zaznaczyć, iż prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa ( art. 244 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, zwanej dalej p.p.s.a.).

Przepis art. 245 p.p.s.a. przewiduje możliwość przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sytuacji, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.) polega na zwolnieniu tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tyko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Następuje w sytuacji, jeżeli osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny.

III W pierwszej kolejności należy zauważyć, że skarżący skarży postanowienie w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miał przepis art. 239 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., który stanowi, że nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

Jak zauważył w swym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 18 maja 2016 r., sygn. akt I OZ 497/16 konstrukcja cytowanego przepisu sprawia, że należy interpretować go szeroko i stosować wskazane zwolnienie we wszystkich sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. Taki sposób rozumienia powołanego przepisu jest tym bardziej właściwy, że jak wskazano w piśmiennictwie, zwolnienia określone w art. 239 § 1 p.p.s.a. dotyczą w większości spraw związanych z zaspokojeniem podstawowych potrzeb życiowych, co przesądza o tym, że skarżący z reguły nie będą mieli dostatecznych środków na pokrycie kosztów sądowych. W konsekwencji doktryna zgodna jest, że zwolnienia te należy interpretować szeroko, gdyż gdyby tej kategorii skarżących nie objęto ustawowym zwolnieniem, to i tak przyznawano by im zwolnienie na mocy orzeczenia sądu z uwagi na ubóstwo, co niepotrzebnie obciążałoby sądy (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 554-555).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6209 Inne o symbolu podstawowym 620
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności