Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi D.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2011r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia 1 lutego 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę D.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2011r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego, z uwagi na uchybienie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 27 lutego 2012r. przyznano skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie radcy prawnego, oddalając jednocześnie wniosek w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu [...] kwietnia 2012r. pełnomocnik skarżącej złożył skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 1 lutego 2012r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia oraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2011r. Nr [...].
Pełnomocnik wskazał, iż o wyznaczeniu go do reprezentowania skarżącej w niniejszej sprawie dowiedział się w dniu [...] marca 2012r., z uwagi jednak na rozliczne obowiązki zawodowe i rodzinne z aktami sprawy zapoznał się dopiero w dniu [...] kwietnia 2012r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 270., dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Jak natomiast stanowi art. 87 § 1, § 2 oraz § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu przyczyny uchybienia terminu, w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu oraz równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W myśl z kolei art. 88 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Przewidziany w art. 87 § 1 siedmiodniowy termin do wniesienia pisma jest ustawowym terminem procesowym, który podlega przywróceniu na zasadach ogólnych.
Z przywołanych powyżej przepisów ustawy wynika, że przywrócenie terminu nastąpić może przy spełnieniu trzech określonych w ustawie warunków, przy czym zaznaczyć trzeba, iż warunki te spełnione muszą zostać łącznie. Strona musi zatem wniosek o przywrócenie terminu, któremu uchybiła złożyć do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, o czym stanowi art. 87 § 1 p.p.s.a., ponadto, co wynika z art. 87 § 2 p.p.s.a. w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a także, zgodnie z art. 87 § 4 p.p.s.a., równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.