Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu w dniu 17 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi X. Y. na uchwałę Rady Miejskiej Ciechocinka z dnia 28 marca 2019 r., nr VI/46/19 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę.
W dniu 28 marca 2019 r. Rada Miejska Ciechocinka działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r., poz.506 ze zm.) - dalej w skrócie "u.s.g." oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2019 r. poz. 60) podjęła uchwałę nr VI/46/19 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części podobszaru zwanego "Zachodni" wyodrębnionego z obszaru strefy "A" ochrony uzdrowiskowej.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2019 r. X. Y. wywiódł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na opisaną powyżej uchwałę, w której wniósł o stwierdzenie jej nieważności.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska Ciechocinka wniosła o jej oddalenie wskazując na brak interesu prawnego skarżącego.
W piśmie z dnia 12 czerwca 2019 r. skarżący na wezwanie Sądu w kwestii posiadania interesu prawnego do zaskarżenia uchwały wyjaśnił, że nie jest osobą prywatną, posiada mandat radnego Rady Miasta Ciechocinka. Reprezentuje więc interes prawny własny oraz ogółu mieszkańców miasta jako suwerena, którzy sprzeciwiają się zabudowie obszaru okołotężniowego. Podkreślił, że prawo obliguje go do tego, by występować w imieniu tych mieszkańców, którzy uważają, że przeznaczenie terenów w bezpośrednim otoczeniu tężni solankowych jako zabytku kultury materialnej, szczególnie od strony południowo-zachodniej jak również od strony północno-wschodniej pod działalność inną niż uprawy rolne, pogorszy właściwości lecznicze naturalnego inhalatorium jakim jest obszar okołotężniowy. Doprowadzi to tym samym do degradacji terenów szczególnie chronionych, znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie tężni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 i pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", w zw. z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1006), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej przez badanie zgodności z prawem m.in. uchwał organów jednostek samorządu terytorialnego, stanowiących przepisy prawa miejscowego (art. 3 § 2 pkt 5 ) oraz aktów organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej (art. 3 § 2 pkt 6).
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5a P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego.
Takim przepisem szczególnym w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 5a p.p.s.a. jest art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj.: Dz. U. z 2019r. poz. 506 ze zm.) zwanej dalej: u.s.g., który stanowi, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.