Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędziowie sędzia WSA Jarosław Wichrowski sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi M. E. na postanowienie Komendanta [...] Policji w B. z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego postanawia: odrzucić skargę.
1. Postanowieniem z [...] r. Komendant Miejski Policji w B., po rozpatrzeniu wniosku M. E. (dalej jako: skarżąca), odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego w przedmiocie jej zwolnienia na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2015, zpo. 355; ze zm.) ze służby w Policji.
2. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że nie było podstaw do zawieszenia postępowania administracyjnego z uwagi na konieczność uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd tj. z uwagi na przesłankę określoną w art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267; ze zm. dalej K.p.a.). Art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji nie uzależnia bowiem zakończenia postępowania administracyjnego dotyczącego zwolnienia policjanta ze służby od wyniku prowadzonego przeciwko niemu postępowania karnego, lecz jedynie od faktu stwierdzenia oczywistości popełnienia przez niego czynu o znamionach przestępstwa uniemożliwiającego pozostanie w służbie, co w niniejszej sprawie może zostać dokonane na podstawie zebranych dowodów. Nie istnieje zatem związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej a zagadnieniem wstępnym.
3. W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zakwestionowała opinie prokuratora o oczywistości jej winy, wskazując, że jest przedwczesna i niesprawiedliwa. Podniosła, że wszystkie obowiązki służbowe wykonywała w sposób należyty i wskazała, że zamierza dowieść swojej niewinności przed sądem. Powołała się przy tym na zasadę domniemania niewinności.
4. Postanowieniem z [...] r. Komendant Wojewódzki Policji w B. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W motywach rozstrzygnięcia organ II instancji wskazał, że w sprawie nie zachodzi żadna z obligatoryjnych przesłanek do zawieszenia postępowania, wymienionych w art. 97 § 1 K.p.a., w szczególności nie ma podstaw do zastosowania przesłanki zawieszenia postępowania określonej w art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. dotyczącej sytuacji gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Organ II instancji uznał za trafne, wyrażone w kwestionowanym postanowieniu, stanowisko, że zakończenie postępowania administracyjnego w sprawie zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji nie jest uzależnione od uprzedniego zakończenia postępowania karnego, w którym strona została oskarżona o popełnienie przestępstwa z art. 115 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji wynika bowiem, że do stwierdzenia czynu o znamionach przestępstwa uprawniony jest organ prowadzący w tej sprawie postępowanie administracyjne. Konieczność każdorazowego zawieszania takiego postępowania do czasu uprawomocnienia się wyroku sądu, czyniłaby ten przepis zbędnym, skoro na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji obligatoryjnie zwalnia się policjanta ze służby w razie skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego.