Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. C. na czynność Powiatowego Urzędu Pracy w G. w przedmiocie wprowadzenia w błąd co do terminów rozliczeń wynikających z umowy w sprawie przyznania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 1 sierpnia 2006 r. A. C. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na czynności Powiatowego Urzędu Pracy w G. z zakresu administracji publicznej dotyczące jej uprawnień wynikających z przepisów prawa.
Na podstawie zarządzenia z dnia 28 listopada 2006 r. skarżąca została wezwana do sprecyzowania skargi poprzez wskazanie czynności Powiatowego Urzędu Pracy w G. tj. określenia jej daty, podmiotu, który ją podjął oraz jej przedmiotu.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżąca w piśmie z dnia 14 grudnia 2006 r. oświadczyła, iż przedmiotem skargi jest m.in. "wprowadzenie w błąd przez pracowników PUP w G. w zakresie terminu rozliczeń wynikających z umowy Nr [...]"
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.- zwanej dalej "p.p.s.a.").
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., na który powołała się skarżąca, sąd administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W związku z powyższym należy ustalić czy zaskarżona czynność organu jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, która podlegałaby kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem akt lub czynność o którym mowa w cytowanym przepisie powinien ustalać, stwierdzać, potwierdzać uprawnienia lub obowiązki określone przepisami prawa administracyjnego. Ponadto musi istnieć ścisły związek między ustaleniem, stwierdzeniem lub potwierdzeniem a możliwością realizacji uprawnienia wynikającego z przepisu prawa.
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi przede wszystkim kryterium przedmiotowe skargi wymienione w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., gdyż kwestia błędnego informowania strony o jej obowiązkach lub prawach wynikających z umowy cywilnoprawnej jaką w tym przypadku jest umowa z dnia [...] 2005 r., Nr [...] w sprawie przyznania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej nie jest czynnością o charakterze publicznoprawnym a tylko taka czynność podlega kontroli sądów. Należy wskazać, iż prawa i obowiązki skarżącej jako strony stosunku cywilnoprawnego wynikają wprost z umowy i organ nie był zobowiązany do informowania jej o tym po raz kolejny skoro skarżąca podpisując umowę zgodziła się na jej warunki w tym na nałożone na nią obowiązki m.in. obowiązek rozliczenia się z przyznanych kwot do dnia 17 grudnia 2005 r.
Należy zauważyć, iż termin rozliczeń wynika wprost z umowy z dnia [...] 2005 r., Nr [...]. Zgodnie z § 5 pkt 5 wyżej wskazanej umowy strona zobowiązuje się do udokumentowania i rozliczenia wydatków w PUP w G. w terminie nie przekraczającym 7 dni od dnia upływu terminu określonego w pkt 1 tj. 17 grudnia 2005 r. Natomiast zgodnie z § 12 wszelkie zmiany w umowie mają być pod rygorem nieważności dokonywane w formie pisemnej. Warunki umowy zostały zaakceptowane przez skarżącą co oznacza, że zapoznała się z jej treścią. Ewentualna ustana informacja o możliwości późniejszego rozliczenia z umowy jest na mocy wyżej wskazanego § 12 nieważna.
W razie stwierdzenia przez skarżąca naruszenia jej interesu lub praworządności przez Powiatowy Urząd Pracy w G. lub jej pracowników skarżącej przysługuje skarga o której mowa dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071; z późn. zm. - zwanej dalej kpa). Jednakże stosownie do treści art. 227 kpa przedmiotem wskazanej w tym artykule skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
W doktrynie i orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, iż postępowanie w sprawie skarg i wniosków nie kończy się decyzją administracyjną - nie ma charakteru jurysdykcyjnego. W związku z powyższym nie jest zatem w takiej sprawie dopuszczalne wniesienie skargi do sądu administracyjnego.
W tych okolicznościach należy stwierdzić, że art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a. wyznacza zakres sądowej kontroli nad działaniami administracji i nie daje podstaw do przyjęcia, że żądanie skarżącej objęte jest jednym z przypadków wskazanych w art. 3 § 2 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę, jako niedopuszczalną odrzucił.