Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Sądu [...] w [...] z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji dotyczącej danych osobowych postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
M. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Prezesa Sądu [...] w [...] z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji dotyczącej danych osobowych. W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego skarżący wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych wskazując na swoją trudną sytuację materialną spowodowaną brakiem pracy.
Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 17 lutego 2015 r. oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy uznając, że skarżący nie wykazał spełnienia ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy, w szczególności braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W dniu 30 marca 2015 r. skarżący złożył sprzeciw od powyższego rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm. dalej jako "P.p.s.a."), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 245 § 1 i 3 P.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W świetle art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje wówczas, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z przepisu tego wyraźnie wynika, iż jedynym kryterium, jakim kieruje się Sąd rozpatrując wniosek strony w tym przedmiocie są możliwości zarobkowe i sytuacja finansowa strony. Powołany przepis nie pozostawia również wątpliwości, co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne do uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy. To wnioskodawca, zatem obowiązany jest rzetelnie i rzeczowo przedstawić swoją sytuację majątkową w sposób umożliwiający jej ocenę.
Jak wynika z przedłożonego przez skarżącego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, skarżący we wspólnym gospodarstwie domowym zamieszkuje z matką P. G., nad którą sprawuje stałą opiekę. Skarżący oświadczył, że nie pracuje zawodowo, a jedynie prowadzi ok. 3 ha gospodarstwo rolne, które nie przynosi mu dochodu, a uprawy z niego przeznaczane są jako karma dla zwierząt. Podkreślił, że utrzymuje się wraz z matką z jej renty oraz dodatku w łącznej kwocie [...] zł. Kwota ta wydatkowana jest na opłaty związane z mieszkaniem, raty koszty leczenia, które wynoszą ok. [...] zł miesięcznie. Wnioskodawca wskazał, że nie posiada żadnych nieruchomości ani oszczędności oraz przedmiotów wartościowych.