Art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza dopuszczalność wnoszenia do sądu skargi na bezczynność w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 5-7 cyt. ustawy.
postanawia skargę odrzucić.
Uchwałą (...) Rady Gminy w (...) z dnia 6 grudnia 1996 r. ustalony został regulamin płacy zarządu tej gminy. W dniu 20 grudnia 1996 r. skarżący na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wezwali radę gminy do usunięcia naruszenia ich uprawnienia wynikającego z art. 23 i art. 23a wymienionej ustawy, żądając uzupełnienia tego regulaminu następującym postanowieniem: "Radny ma prawo wglądu do notatek służbowych i protokołów z posiedzeń zarządu oraz do podejmowanych przez ten organ uchwał lub postanowień, o ile nie sprzeciwiają się temu przepisy prawa".
Zdaniem skarżących bez takiego uzupełnienia nie będą oni mogli należycie wywiązywać się z obowiązków radnych w stosunku do ich wyborców. Po negatywnym ustosunkowaniu się rady gminy do tego wezwania na sesji 7 lutego 1997 r., skarżący 21 lutego br. wnieśli w trybie art. 101 ust. 1 tej ustawy skargę do sądu administracyjnego i posłużyli się wcześniej przytoczoną argumentacją.
Pełnomocnik rady gminy wniósł o odrzucenie skargi, ponieważ nie jest dopuszczalne skarżenie w trybie art. 101 ust. 1 ustawy zaniechania, a tylko podjętej uchwały naruszającej interes prawny skarżących.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 101 ust. 1 omawianej ustawy daje możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, gdy został nią naruszony interes prawny lub uprawnienie skarżącego i jeżeli bezskutecznie wzywał on organ gminy do usunięcia tego naruszenia. Nie ulega wątpliwości, że chodzi tu o zaistniałe naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego podjętą uchwałą /konkretnym jej przepisem/, a nie pominięciem w niej uregulowania określonej problematyki kwalifikowanym jako bezczynność organu.
Dopuszczalności skargi na bezczynność organu gminy poświęcony jest art. 101a ustawy z dnia tym, że obejmuje on zaniechanie wykonania czynności nakazanych prawem, a nie - jak w rozpoznawanej sprawie - zaniechanie podjęcia uchwały uzupełniającej regulamin pracy zarządu gminy o charakterze przepisów gminnych.
Podkreśla to jeszcze wyraźniej art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłączający dopuszczalność wnoszenia do sądu skarg na bezczynność w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 5-7 /uchwały stanowiące przepisy gminne, akty stanowiące przepisy prawa miejscowego, inne uchwały podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej i akty nadzoru nad działalnością organów samorządu terytorialnego/.
Z powyższych względów na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.