Działania organu administracji, przewidziane w art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, podejmowane w toku postępowania w sprawie wybudowania obiektu budowlanego niezgodnie z przepisami, mają charakter dowodowy.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 207 par. 6 Kpa skargę Tadeusza A. na postanowienie Głównego Architekta Wojewódzkiego w Ciechanowie z dnia 7 maja 1985 r. w przedmiocie projektu technicznego zabezpieczenia ogrodzenia.
Stosownie do art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa do sądu administracyjnego mogą być zaskarżane wyłącznie decyzje administracyjne. Według zaś art. 104 par. 2 Kpa decyzją jest tylko taki akt administracyjny, który rozstrzyga sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. W przeciwieństwie do tego postanowienia - według art. 123 Kpa - dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, z wyjątkami określonymi w samym kodeksie. Postanowieniami są zwłaszcza akty dotyczące przeprowadzania dowodów koniecznych do wyjaśnienia sprawy /art. 75 i art. 77 Kpa/, w tym także przeprowadzania dowodów ze specjalistycznych opinii i ekspertyz - /art. 84 par. 1 Kpa/.
O zakwalifikowaniu danego aktu administracyjnego jako decyzji nie decyduje nazwa nadana temu aktowi, a więc nie jego forma, lecz wyłącznie jego treść, to jest merytoryczny charakter aktu.
W sprawie niniejszej zaskarżony akt i utrzymany przez niego w mocy akt Naczelnika Miasta i Gminy w R. wprawdzie zostały nazwane decyzjami, to jednak - według ich treści - są to postanowienia dowodowe, wydane na podstawie art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w związku z art. 75 i art. 77 par. 1 i art. 84 par. 1 Kpa. Działania organu administracji przewidziane w art. 56 prawa budowlanego podejmowane w toku postępowania w sprawie wybudowania obiektu niezgodnie z przepisami mają bowiem charakter dowodowy, gdyż ich celem jest wyjaśnienie kwestii technicznych dla prawidłowego zakwalifikowania stanu faktycznego pod względem prawnym. O takim charakterze czynności wymienionych w art. 56 prawa budowlanego świadczy zwłaszcza treść jego ust. 3, wedle którego - w razie niedostarczenia w wyznaczonym terminie przez zobowiązanego właściciela, inwestora lub zarządcy obiektu budowlanego żądanych ekspertyz technicznych lub w razie dostarczenia ekspertyz, które niedostatecznie wyjaśniają sprawę będącą przedmiotem ekspertyzy, organ prowadzący sprawę może zlecić wykonanie tych ekspertyz na koszt tych podmiotów.
W niniejszej sprawie zaskarżony akt administracyjny i utrzymany nim w mocy akt organu I instancji nakładają na inwestora /właściciela/ Karola A. obowiązek złożenia w zakreślonym terminie projektu technicznego zabezpieczenia ogrodzenia, a więc dokumentu o charakterze ekspertyzy technicznej, która dopiero stanowić będzie podstawę do wyboru merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy tego ogrodzenia, to jest wydana decyzji na podstawie bądź art. 40 prawa budowlanego, bądź art. 37 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy. Akty te zatem mają charakter postanowień dowodowych i błędnie otrzymały nieprawidłową formę decyzji. Ponadto przedwczesne i niedopuszczalne w postępowaniu dowodowym jest powołanie w nich przepisów materialnoprawnych - art. 40 i art. 46 prawa budowlanego oraz wypowiadanie się w uzasadnieniu co do tego, czy sposób zabezpieczenia ogrodzenia naruszy, czy też nie naruszy prawa własności Tadeusza A., właściciela sąsiedniej nieruchomości. Kwestie te bowiem będą rozstrzygane w decyzji orzekającej o istocie niniejszej sprawy, to jest potrzebie dokonania stosownych zmian lub rozbiórki ogrodzenia na spornym odcinku.
Skoro zaskarżony akt nie jest decyzją administracyjną, lecz postanowieniem, na które skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje, to skarga Tadeusza A. podlegała odrzuceniu na podstawie art. 207 par. 6 Kpa.