skargę w przedmiocie wysokości opłaty za udzielenie koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego.
Tezy

Przez "czynność" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ rozumieć należy konkretną czynność materialno-techniczną z zakresu administracji publicznej, podjętą przez organ administracji państwowej, samorządowej i inny organ, który z mocy prawa powołany został do załatwiania sprawy z zakresu administracji publicznej, stanowiącą władcze rozstrzygnięcie organu w indywidualnej sprawie, dotyczącą stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Ustna informacja pracownika urzędu, który nie jest organem administracji, o wysokości obowiązującej opłaty za wydanie decyzji administracyjnej, waloru takiego nie posiada. Ustna informacja nie jest bowiem czynnością materialno-techniczną.

Sentencja

postanawia odrzucić skargę w przedmiocie wysokości opłaty za udzielenie koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący złożył w Biurze Obsługi Transportu Międzynarodowego Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej wniosek o zmianę /rozszerzenie/ koncesji.

W dniu 27 lipca 1997 r., kiedy zgłosił się po odbiór koncesji został poinformowany, że wydanie koncesji może nastąpić po uprzednim uiszczeniu opłaty przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 1997 r. /Dz.U. nr 57 poz. 360/, które przewidywało wyższe opłaty niż przewidziane w rozporządzeniu obowiązującym w dniu zgłoszenia wniosku o zmianę koncesji, tj. w rozporządzeniu z dnia 2 lutego 1995 r.

Na taką "działalność" BOTM skarżący wniósł skargę do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w trybie skarg i wniosków przewidzianych w art. 221 par. 1 Kpa.

W odpowiedzi na tę skargę Dyrektor Departamentu Administracji i Transportu Drogowego MTiGM poinformował skarżącego, że skargę uznaje się za niezasadną /że podwyższone opłaty obowiązują od dnia 22 czerwca 1997 r., tj. od dnia wejścia w życie rozporządzenia z dnia 27 maja 1997 r./.

Skarżący, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wniósł skargę i podał, że skarga dotyczy czynności faktycznej, która nie miała formy pisemnej, podjętej przez Dyrektora BOTM w ramach kompetencji udzielonych przez Ministra TiGM, polegającej na uzależnieniu wydania koncesji od wniesienia opłat w wysokości przewidzianej w cyt. rozporządzeniu z dnia 27 maja 1997 r. /Dz.U. nr 57 poz. 369/. Zdaniem skarżącego oplata za koncesję winna być pobrana w wysokości obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o wydanie koncesji, nie zaś w dniu wydania koncesji. Wnosi zatem o wydanie przez Sąd orzeczenia zgodnie z jego stanowiskiem. Skarżący wyraża też pogląd, że jego skarga złożona w trybie art. 221 par. 1 Kpa, spełnia jednocześnie wymogi wezwania do usunięcia naruszenia prawa przewidzianego w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

W odpowiedzi na skargę Minister TiGM wniósł o jej odrzucenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, sąd ten orzeka także w sprawach skarg na inne niż określone w pkt. 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Zdaniem Sądu przez "czynność,' w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ rozumieć należy konkretną czynność materialno-techniczną z zakresu administracji publicznej, podjętą przez organ administracji państwowej, samorządowej i inny organ, który z mocy prawa powołany został do załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej, stanowiącą władcze rozstrzygnięcie organu w indywidualnej sprawie, dotyczącą stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Przykładowo, czynnością taką może być czynność zameldowania /ale nie dotyczy odmowy zameldowania, która podejmowana jest w drodze decyzji administracyjnej/, czynność zarejestrowania z zakresu aktów stanu cywilnego itp.

Strona 1/2